Krystyna Bednarska-Ruszajowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Bednarska-Ruszajowa
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 października 1945
Biecz

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 2008
Kraków

prof. nauk humanistycznych
Specjalność: bibliologia, bibliografia, historia literatury
Habilitacja

1991 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

2008

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Krystyna Bednarska-Ruszajowa (ur. 14 października 1945 w Bieczu, zm. 15 kwietnia 2008 w Krakowie) – polska bibliolog, bibliograf, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Henryka, referendarza i pracownika Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych (DOKP) oraz Kazimiery z Paulińskich, głównej księgowej. Po ukończeniu w 1963 r. Liceum Ogólnokształcącego w Bieczu studiowała filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień magistra uzyskała w 1968 r. na podstawie rozprawy z literatury staropolskiej pt. Ideał rycerza – świętego w poezji staropolskiej napisanej pod kierunkiem prof. Stanisława Grzeszczuka[1].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1968–1971 pracowała w Bibliotece Jagiellońskiej. Początkowo jako młodszy bibliotekarz w Oddziale Katalogów, następnie w Oddziale Prac Naukowo-Dydaktycznych i Wydawniczych, gdzie przygotowywała materiały do Bibliografii pisarzy polskich w źródłach XVI – XVII wieku oraz prowadziła prace redaktorsko-korektorskie przy redakcji „Biuletynu Biblioteki Jagiellońskiej”.

W listopadzie 1974 r. otrzymała stanowisko asystenta z Zakładzie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1980 r. obroniła rozprawę doktorską pt. Książka, literatura, czytelnictwo na łamach „Monitora” (1765–1785), napisaną pod kierunkiem prof. Stanisława Grzeszczuka. W tym samym roku awansowała na stanowisko adiunkta.

Habilitowała się 1991 r. w zakresie bibliotekoznawstwa i informacji naukowo-technicznej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na podstawie rozprawy pt. Od Homera do Jana Jakuba Rousseau. W kręgu lektur profesorów krakowskich okresu Oświecenia. Awansowała wówczas na adiunkta habilitowanego.

Pełniła funkcje kierownika Studium Podyplomowego Bibliotekoznawstwa UJ (1981–1996), zastępcy dyrektora Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ (INiB) (1996–1999), kierownika Zakładu Książki i Jej Funkcji Społecznej INiB (1996–2002) oraz przedstawiciela Rady Instytutu INiB UJ (2005–2006).

Pracowała w jury Konkursu Wiedzy o Krakowie.

Należała do Zespołu ds. Specjalności Humanistycznych przy Ministerstwie Edukacji Narodowej (1997–1999)

Uczestniczyła w Komisji Bibliograficznej przy Bibliotece Zamku Królewskiego w Warszawie oraz w posiedzeniach Pracowni Historii Literatury Okresu Oświecenia Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

Była członkiem grupy doradczej ds. budowy Biblioteki Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Dwukrotnie kierowała projektami badawczymi Komitetu Badań Naukowych: Opisy bibliotek w polskich utworach literackich (1996–1998) i Biblioteki i książki w pamiętnikach polskich (1999–2002).

W 2008 r. otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych[1][2][3].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Jej zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół dziejów książki, głównie w epoce Oświecenia, teorii i metodologii nauki o książce, bibliotece i informacji naukowej oraz teorii i metodologii praktycznej analizy zagadnień bibliograficznych.

Wniosła nowe koncepcje i ustalenia faktograficzne dotyczące problematyki funkcjonowania książki w środowisku intelektualistów. Badała wpływ książki na literaturę piękną, publicystykę i pamiętnikarstwo. Wypracowała oryginalną, interdyscyplinarną metodę badawczą mającą fundamentalne znaczenie dla przyszłych badań nad kulturą książki w Polsce[4].  

Poważnym wkładem do nauki są opracowane przez nią zestawienia bibliograficzne, m.in. opublikowany w Niemczech wybór z „Polskiej Bibliografii Bibliologicznej” „Das polnische Buchwesen. Bibliographische Einführung, Spis treści „Biuletynu Biblioteki Jagiellońskiej” oraz Zestawienie problematyki książki na łamach „Monitora”.

Wyjazdy studyjne do Niemiec w latach dziewięćdziesiątych XX w. zaowocowały publikacjami z zakresu szeroko rozumianej problematyki książki i kultury niemieckiej oraz ich związków z Polską. W Bibliotece Uniwersyteckiej w Heidelbergu odnalazła istotny dla historii Polski zespół rękopisów Ludwiga Häussera[1][2][3].

Opublikowała 9 pozycji zwartych i około 70 artykułów naukowych. W czasopiśmie „Studia o Książce” redagowała stałą rubrykę „Z teorii i metodologii księgoznawstwa i dyscyplin pokrewnych” (1984–1993)[5].

Praca dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1973–2007 pracowała jako nauczyciel akademicki w Zakładzie, później Katedrze, a następnie Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego (INiB). Prowadziła seminaria magisterskie i licencjackie oraz zajęcia z bibliografii, metodologii księgoznawczej, źródeł informacyjnych i zbiorów dokumentów, a także wykłady Biblioteka i książka w komunikacji społecznej i Teoria i historia kultury.

Była współautorką skryptów dla studentów: Podstawy bibliotekoznawstwa i informacji naukowej. Wybór tekstów i Poradnik metodyczny do nauk przedmiotu Proseminarium bibliotekoznawstwa i informacji naukowej[1][2][4].

Wypromowała 68 magistrów, 22 licencjatów i 2 dwóch doktorów[3].

Pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. B1-II-8)[6].

Grób prof. Krystyny Bednarskiej-Ruszajowej na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Stowarzyszenia i organizacje[edytuj | edytuj kod]

  • Towarzystwo Badań nad Wiekiem Osiemnastym (członek założyciel)
  • Polskie Towarzystwo Bibliologiczne
  • NSZZ „Solidarność” (od 1981)[3]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1971 r. wyszła za mąż za inż. Adama Ruszaja – prof. Politechniki Krakowskiej. Była matką Przemysława (ur. 1972).

Zmarła 15 kwietnia 2008 r. Pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie[4].

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Podstawy bibliotekoznawstwa i informacji naukowej: Wybór tekstów. Kraków: Wydaw. UJ 1980, 1982 [współaut. M. Kocójowa, W. Pindlowa]
  • Poradnik metodyczny do nauki przedmiotu Proseminarium bibliotekoznawstwa i informacji naukowej. Kraków: Wydaw. UJ 1981 [współaut. M. Kocójowa]
  • Od Homera do Jana Jakuba Rousseau: W kręgu lektur profesorów krakowskich okresu Oświecenia. Kraków: Wydaw. UJ 1991
  • Das polnische Buchwesen: Bibliographische Einführung. Frankfurt am Main: Peter Lang, 1994
  • Bücher und ihre Leser in Wilna am Anfang des 19. Jahrhunderts: "Journal der Ausleihungen der Bücher aus der Bibliothek der Wilnaer Universität" (1805–1816) – Bibliographisch-Bibliologische Analyse. Frankfurt am Main: Peter Lang, 1996
  • Biblioteki i książki w pamiętnikach polskich XVIII – XX wieku. Rekonesans źródłowy. Kraków: Wydaw. UJ, 2003
  • Uczyć – bawić – wychowywać: książka i jej funkcja społeczna w Polsce w okresie Oświecenia. Kraków. Wydaw. „Impuls”, 2004
  • Biblioteki w literaturze polskiej. Kraków: Wydaw. UJ, 2006

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Andrzej Linert, Profesor dr hab. Krystyna Bednarska-Ruszajowa (14 X 1945 Biecz – 15 IV 2008 Kraków), [w:] Ewa Andrysiak, Ludzie i książki: studia i szkice bibliologiczno-biograficzne: księga pamiątkowa dedykowana Profesor Hannie Tadeusiewicz, Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2011, s. 397–404, ISBN 978-83-62331-12-3, OCLC 804297682 [dostęp 2019-04-05].
  2. a b c K. Migoń: Krystyna Bednarska-Ruszajowa (14 X 1945 Biecz – 15 IV 2008 Kraków). „Roczniki Biblioteczne” 2008, R. 52, s. 297–302.
  3. a b c d e Maria Kocójowa, Andrzej Linert, Krystyna Bednarska-Ruszajowa, [w:] Hanna Tadeusiewicz, Bogumił Karkowski, Słownik pracowników książki polskiej: supplement, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2000, s. 16–18, ISBN 83-87629-45-6, OCLC 977962789 [dostęp 2019-04-05].
  4. a b c M. Kocójowa: Profesor Krystyna Bednarska-Ruszajowa (1945–2008). „Przegląd Biblioteczny” 2008, z. 2, s. 377–382.
  5. Wykaz publikacji K. Bednarskiej-Ruszajowej do 1999 r. opublikował P. Lechowski pt. Wykaz publikacji Krystyny Bednarskiej-Ruszajowej. W: Biblioteki i informacja  w komunikowaniu: jubileusz 25-lecia studiów Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej w Uniwersytecie Jagiellońskim”. Red. M. Kocójowa. Kraków, 2000, s. 291–294.Dostęp online: http://www.inib.uj.edu.pl/prof.-dr-hab.-krystyna-bednarska-ruszajowa
  6. Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].
  7. Nagroda za książkę Das polnische  Buchwesen. Bibliographische  Einführung. Frankfurt am Main, Peter Lang 1994

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Linert: Krystyna Bednarska-Ruszajowa. [w:] „Słownik badaczy literatury polskiej”. T. 10. Red. J. Starnawski. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe 2009, s. 13–18.
  • A. Linert: Profesor dr hab. Krystyna Bednarska-Ruszajowa (14 X 1945 Biecz – 15 IV 2008 Kraków). [w:] „Ludzie i książki: studia i szkice bibliologiczno-bibliograficzne: księga pamiątkowa dedykowana Profesor Hannie Tadeusiewicz”. Łódź: Wydawnictwo Ibidem,  2011 s. 397–404.
  • A. Próchnicka: Wspomnienie o profesor Krystynie Bednarskiej-Ruszajowej. „Alma Mater” 2008, nr 104–105, s. 46–47.
  • K. Migoń: Krystyna Bednarska-Ruszajowa (14 X 1945 Biecz – 15 IV 2008 Kraków). „Roczniki Biblioteczne” 2008, R. 52, s. 297–302.
  • M. Jaskowska: Prace magisterskie pod kierunkiem Krystyny Bednarskiej-Ruszajowej (1978–1999). Spis. „Biblioteka i informacja w komunikowaniu: jubileusz 25-lecia studiów Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej w Uniwersytecie Jagiellońskim”. Red. M. Kocójowa. Kraków, 2000, s. 336–338
  • M. Kocójowa, A. Linert: Krystyna Bednarska-Ruszajowa. [w:] „Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III”. Pod red. H. Tadeusiewicz. Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2010, s. 16–18.
  • M. Kocójowa: Profesor Krystyna Bednarska-Ruszajowa (1945–2008). „Przegląd Biblioteczny” 2008, z. 2, s. 377–382.
  • P. Lechowski: Wykaz publikacji Krystyny Bednarskiej-Ruszajowej. [w:] „Biblioteka i informacja w komunikowaniu: jubileusz 25-lecia studiów Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej w Uniwersytecie Jagiellońskim”. Red. M. Kocójowa. Kraków, 2000, s. 291–294.