Krystyna Marynowska-Sianożęcka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Marynowska-Sianożęcka
Imię i nazwisko

Krystyna Wojnicz-Sianożęcka

Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 2014
Palmiry

Zawód

tancerka, aktorka

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Warszawski Krzyż Powstańczy Medal 30-lecia Polski Ludowej Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Krystyna Marynowska-Sianożęcka (ur. 5 czerwca 1916 w Warszawie, zm. 8 czerwca 2014 w Palmirach) – polska tancerka i aktorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Stefana i Jadwigi z Zawistowskich. W latach 30. XX wieku ukończyła studia baletowe u Jadwigi Hryniewieckiej i Zofii Pflanz-Dróbeckiej, do tańca klasycznego włączała elementy nowoczesne. Otrzymała angaż w balecie Wiery Pietrakiewicz, z którym odbyła tournée po Włoszech. W 1937 została przyjęta do Polskiego Baletu Reprezentacyjnego, którym kierował Arnold Szyfman. W 1939 wystąpiła w dwóch filmach Inżynier Szeruda i Przygody pana Piorunkiewicza, oba nie zostały ukończone przed wybuchem II wojny światowej. Podczas okupacji hitlerowskiej występowała w prowadzonym przez Feliksa Parnella jawnym Teatrze Nowości, miała udziały w kawiarni U Aktorek, a także działała w konspiracji używając pseudonimu Stanisława. Podczas powstania warszawskiego była sanitariuszką w szpitalu polowym przy ul. Śniadeckich 17, a następnie Marszałkowskiej 71[1]. Po zakończeniu wojny ponownie tańczyła w Balecie Parnella, a następnie związała się z prowadzoną przez Henryka Tomaszewskiego Pantomimą Wrocławską. Po zakończeniu kariery tanecznej była choreografką. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967);
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1970);
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1973);
  • Nagroda Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych (1975);
  • Medal 30-lecia PRL (1975);
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976);
  • Krzyż Powstańczy (1992);
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]