Krystyna Meissner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Krystyna Meissner
Imię i nazwisko Krystyna
Meissner-Erhardt
Data i miejsce urodzenia 19 czerwca 1933
Warszawa
Zawód reżyserka
Lata aktywności od 1956 roku
Zespół artystyczny
Wrocławski Teatr Współczesny
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Zasłużona dla Kultury Polskiej Krzyż Kawalerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”

Krystyna Jadwiga Meissner, właśc. Meissner-Erhardt (ur. 19 czerwca 1933 w Warszawie) – polska reżyser teatralna, dyrektor naczelny i artystyczny teatrów w Zielonej Górze, Toruniu, Krakowie i Wrocławiu, twórca Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt” (1991) i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław (2001).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Alfreda Meissnera. W latach 1952-1956 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1956 debiutowała jako asystent reżysera przy sztukach "Matka" Karola Čapka, w reżyserii Marii Wiercińskiej. W 1961 przedstawiła w ramach swojego debiutu, tzw. warsztatu reżyserskiego, na scenie Teatru Ateneum w Warszawie "Escurial" Michela de Ghelderode, "Samoobsługę" Harolda Pintera i "Na pełnym morzu" Sławomira Mrożka. Studia na PWST ukończyła w 1962.

Od 1962 pracowała jako reżyser kolejno w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1962-1964), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1965-1968),Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1968-1969), Teatrze Polskim w Warszawie (1970-1980) i równolegle Teatrze Dramatycznym w Elblągu (wrzesień 1978-1980). W latach 1980-1983 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Lubuskiego Teatru im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze. W tej samej roli kierowała następnie Teatrem im. W. Horzycy (1983-1996), Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1997-1998) i Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. E. Wiercińskiego (1999-2012). W latach 1983-1989 kierowała Festiwalem Teatrów Polski Północnej w Toruniu. Jest pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt”, którym kierowała w latach 1991-1996 i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław, którym kieruje od 2001.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • nagroda za reżyserię na Festiwalu Teatrów Polski Północnej:
    • "Pluskwa" Włodzimierza Majakowskiego w Teatrze Dramatycznym w Elblągu (1980) - w obsadzie m.in. Józef Osławski
    • "Balladyna" Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1985) - w obsadzie
    • "Zmierzch" Izaaka Babla w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1987)
  • odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1982)
  • Paszport „Polityki” w dziedzinie teatru (1994)
  • Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1997)
  • Dolnośląski Brylant Roku za wygraną w plebiscycie Telewizji Wrocław, "Gazety Wyborczej", "Gazety Wrocławską" i Radia Wrocław w kategorii Wydarzenie Kulturalne Roku za zorganizowanie Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Dialog" (2002)
  • nagroda honorowa Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru "Statuetka Fredry", za najciekawsze wydarzenie sezonu - Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Dialog" (2002)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005) - M.P. z 9.01.2006, poz. 21
  • Krzyż Rycerski Orderu "za Zasługi dla Litwy" (2006)
  • nagroda za reżyserię IV Ogólnopolskiego Konkursu na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej - za sztukę "np. Majakowski" w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (2009)
  • srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2009)
  • tytuł Kardynała Kultury przyznany przez Teatr Nowy w Krakowie (2012)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Laureaci Nagrody Sekcji Krytyków Teatralnych PO ITI
1984–1989
Jerzy Jarocki (1984) • Cricot 2 – Tadeusz Kantor (1989)
1990–1999
2000–2009
2010–2019
p • d • e
Dyrektorzy Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Mateusz Witkowski (1781–1787) • Mateusz Esmond (1782–1784) • Jacek Kluszewski (1787–1830) • Franciszek Horschelt (1799–1800) • Juliusz Pfeiffer (1831–1838, 1840–1843) • Hilary Meciszewski (1843–1845) • Józef Mączyński (1845–1852) • Juliusz Pfeiffer (1854–1863) • Stanisław Koźmian (1866–1885) • Jakub Glikson (1885–1893) • Jerzy Ronard Bujański (1945–1946) • Roman Zawistowski (1954–1957) • Władysław Krzemiński (1957–1963) • Zygmunt Hübner (1963–1970) • Jan Paweł Gawlik (1970–1980) • Stanisław Radwan (1980–1990) • Tadeusz Bradecki (1990–1996) • Krystyna Meissner (1997–1998) • Jerzy Bińczycki (1998) • Jerzy Koenig (1998–2002) • Mikołaj Grabowski (2002–2012) • Jan Klata (2013–2017) • Marek Mikos (od 2017)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krystyna_Meissner&oldid=54173607”