Krystyna Pankowska
| |
| profesor nauk społecznych | |
| Specjalność: pedagogika ogólna, teoria wychowania estetycznego, pedagogika dramy, edukacja artystyczna, edukacja kulturalna | |
| Alma Mater | |
|---|---|
| Doktorat |
19 marca 1986 |
| Habilitacja |
23 stycznia 2001 |
| Profesura |
7 czerwca 2016 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Krystyna Kazimiera Milczarek-Pankowska – polska pedagog, profesor w zakresie nauk społecznych, doktor habilitowana nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Autorka polskiej teorii dramy edukacyjnej. Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskała w roku 1986 na podstawie rozprawy pt. Możliwości edukacyjne dramy w szkole zawodowej, w roku 2001 stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Pedagogika dramy. Teoria i praktyka[1]. W roku 2016 prezydent RP nadał jej tytuł profesora w zakresie nauk społecznych[2].
Zainteresowania naukowe prof. Pankowskiej to teoria dramy, teoria edukacji estetycznej, antropologia współczesności[3].
Ukończyła studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od roku 1980 jest związana z Wydziałem Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Rozpoczęła pracę w Katedrze Antropologii (na Wydziale Historycznym) i kontynuowała ją w Zakładzie Teorii Wychowania Estetycznego na Wydziale Pedagogicznym. W latach 2008 -2014 pełniła funkcję kierownika Studiów Doktoranckich. Od roku 2010 kieruje Zakładem Edukacji Estetycznej i Studiów nad Kulturą[4].
- Stopień doktora: 1986.
- Stopień doktora habilitowanego: 2001.
- Wielokrotne nagrody Rektora Uniwersytetu Warszawskiego.
- Odznaczona przez Prezydenta RP Złotym Medalem za Długoletnią Służbę[5].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- „Homo amans” w drodze przez doświadczenie. Propozycje strategii edukacyjnych, w: E. Lewandowska-Tarasiuk, J. Łaszczyk, B. Śliwerski, Pedagogika „homo amans”. Inspiracje. Modele. Perspektywy, Wyd. Difin, Warszawa 2022.
- Migotliwy obraz świata w świecie obrazów, „Kultura i Edukacja”, 2019/3.
- Rozwój polskiej teorii wychowania estetycznego – prekursorzy i twórcy, „Kwartalnik Pedagogiczny”, 2017/4[6]
- Sztuka i twórczość /red./, Wyd. Naukowe Żak, Warszawa 2015.
- Drama. Konteksty teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013.
- Kultura-sztuka-edukacja w świecie zmian. Refleksje antropologiczno-pedagogiczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013 .
- Sztuka i wychowanie. Współczesne problemy edukacji estetycznej /red./, Wyd. Naukowe Żak, Warszawa 2010.
- Drama w przekraczaniu granic niepełnosprawności (współpr. H. Gzella i A. Madziara), Wyd. APS, Warszawa 2006.
- Pedagogika dramy. Teoria i praktyka, Wyd. Naukowe Żak, Warszawa 2000.
- Edukacja przez dramę, WSiP, Warszawa 1997.
- Drama – zabawa i myślenie, COMUK, Warszawa 1990.
- Współczesny teatr poszukujący, WSiP, Warszawa 1986.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wolters Kluwer, Wykaz nadanych stopni naukowych doktora habilitowanego. [online], OpenLEX [dostęp 2021-01-18] (pol.).
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Nominacje / Prezydent wręczył akty nominacyjne 57 nowym profesorom [online], www.prezydent.pl [dostęp 2021-01-18].
- ↑ Prof. dr hab. Krystyna Kazimiera Milczarek-Pankowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-01-19].[martwy link]
- ↑ l, Prof. dr hab. Krystyna Pankowska [online].
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Archiwum Bronisława Komorowskiego / Kancelaria / Aktywność ministrów / Jubileusz 60-lecia Wydziału Pedagogicznego UW [online], www.prezydent.pl [dostęp 2021-01-18].
- ↑ Publishers Panel [online], kwartalnikpedagogiczny.pl [dostęp 2021-01-18].