Macierz Kalmana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kryterium Kalmana)

Kryterium Kalmana (zapisane pod postacią macierzy Kalmana) – sposób badania sterowalności układu dynamicznego.

Pozwala odpowiedzieć na pytanie: „Czy można wpływać na dany układ liniowy przedstawiony jako układ równań różniczkowych?”. Kryterium to stosowane jest w robotyce i stanowi pierwszy krok na drodze wyznaczenia sterowania. Jeśli nie jest spełnione, to obliczenia zostają przerwane. W przeciwnym wypadku otrzymuje się informację, że stan danego układu można dowolnie zmieniać.

Alternatywą kryterium Kalmana jest np. kryterium Hautusa oraz warunek na odwracalność macierzy Grama.

Twierdzenie[edytuj | edytuj kod]

Układ automatyki przedstawiany jest jako „czarna skrzynka”, do której na wejście podawany jest sygnał sterujący, na wyjściu otrzymuje się sygnał wyjściowy, a wewnątrz panuje pewien stan układu. Układ taki zapisać można jako:

gdzie:

– macierz stanu,
– macierz wejść (sterowania),
– macierz wyjść,
– sygnał sterujący,
– sygnał wyjściowy,
– stan układu.

Kryterium Kalmana pozwala odpowiedzieć na pytanie czy taki układ może zmieniać dowolnie swój stan wewnętrzny, a tym samym swoje wyjście. Jednym ze sposobów rozwiązania kryterium jest skonstruowanie macierzy Kalmana, w postaci: będącej macierzą kwadratową oraz sprawdzenie czy wyznacznik macierzy jest równy 0.

Jeśli to układ jest niesterowalny, w przeciwnym przypadku – sterowalny.

Przykład[edytuj | edytuj kod]

Wyznacznik macierzy wynosi 0, dlatego też układ ten jest niesterowalny. Podany przykład można także przedstawić w postaci układu równań:

Jak z tego wynika sygnał sterujący może wpływać jedynie na szybkość zmian Nie ma możliwości zmiany wartości

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]