Kryzys polityczny w Tajlandii (2008–2009)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Protest w Bangkoku

Kryzys polityczny w Tajlandii w 2008 roku – trwające od maja 2008 roku antyrządowe wystąpienia obywateli Tajlandii przeciwko rządowi premiera Somchai Wongsawata, oskarżanego o nepotyzm i korupcję[1]. Głównym organizatorem protestów był opozycyjny Ludowy Sojusz na rzecz Demokracji (PAD)[1].

Tło i przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Tajlandia jest monarchią konstytucyjną, której głową państwa jest król Bhumibol Adulyadej. Objął rządy w 1950, po powrocie ze studiów. W czasie jego rządów miało miejsce 17 zamachów stanu, a tajskim rządem kierowało 26 premierów[1].

Przyczyną obecnie trwającego konfliktu są oskarżenia wobec urzędującego premiera o jego polityczne podporządkowanie swojemu poprzednikowi – Thaksinowi Shinawatrze[1]. Jest on szwagrem Somchai Wongsawata i zarazem jedną z najbogatszych osób w kraju[1]. W 2006 roku został pozbawiony władzy w wyniku bezkrwawego zamachu stanu[1].

Przebieg i charakter konfliktu[edytuj | edytuj kod]

Protesty mieszkańców Tajlandii rozpoczęły się już w maju 2008 roku, zaś ich nasilenie nastąpiło w sierpniu, gdy w czasie jednej z demonstracji śmierć o wybuchu granatu poniósł jeden z członków PAD[1]. Rozpoczęto wówczas okupację kancelarii premiera[2]. Wśród przeciwników rządu znajdują się liczni studenci, klasa średnia, przedstawiciele świata nauki oraz monarchiści[1]. Protesty przybierają formy aktywne, jednak ich uczestnicy starają się nie atakować turystów[1]. W listopadzie konflikt nasilił się – protestujący rozpoczęli okupację dwóch lotnisk w Bangkoku, w odpowiedzi na co premier wprowadził stan wyjątkowy[3][1]. O rozpisanie przedterminowych wyborów parlamentarnych zaapelował główny dowódca tajskiej armii, Anupong Paochinda[4], jednak urzędujący rząd uważa, że posiada mandat do sprawowania rządów, zaś w opinii opozycji w razie wyborców rzesze obywateli zostaną przez władze przekupione[1]. W tej sytuacji przedstawiciele PAD zaproponowali powołanie rządu jedności narodowej[1]. Od konfliktu zdystansował się schorowany król – Bhumibol Adulyadej[1], zaś armia zdementowała pogłoski o zamiarze przeprowadzenia puczu[5].

Utworzenie nowego rządu[edytuj | edytuj kod]

1 grudnia 2008 roku sąd konstytucyjny podjął decyzję o rozwiązaniu partii rządzącej oraz dwóch partii koalicyjnych[6]. Wyrok ten spowodował uspokojenie nastrojów wśród przeciwników rządu oraz odblokowanie lotnisk[7]. 15 grudnia na czele nowego rządu stanął jeden z liderów opozycji – Abhisit Vejjajiva[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Grzegorz Stern: Tajlandia na barykadach. rp.pl, 2008-11-29. [dostęp 2008-11-29].
  2. Tajlandia: stan wyjątkowy na lotniskach. rp.pl, 2008-11-27. [dostęp 2008-11-29].
  3. Ogłoszono stan wyjątkowy na... lotniskach w Tajlandii. gazeta.pl, 2008-11-27. [dostęp 2008-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)].
  4. Maria Kruczkowska: Międzynarodowe lotnisko w Bangkoku zamknięte przez antyrządowych manifestantów. gazeta.pl, 2008-11-26. [dostęp 2008-11-29].
  5. Tajlandia: Policja rozpoczęła negocjacje z demonstrantami. rp.pl, 2008-11-28. [dostęp 2008-11-29].
  6. Grzegorz Stern: Tajlandia: Sąd rozwiązał rząd. rp.pl, 2008-12-02. [dostęp 2008-12-20].
  7. Lotnisko w Bangkoku wznowiło pracę. rp.pl, 2008-12-05. [dostęp 2008-12-20].
  8. Thai opposition head to be new PM. news.bbc.co.uk, 2008-12-15. [dostęp 2008-12-20]. (ang.).