Krzysztof Rutkowski (ur. 1960)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Rutkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1960
Teresin

Zawód, zajęcie

detektyw, milicjant, przedsiębiorca, polityk

Stanowisko

poseł na Sejm IV kadencji (2001–2005), poseł do Parlamentu Europejskiego V kadencji (2004)

Małżeństwo

Maja Plich

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Krzysztof Rutkowski (2017)

Krzysztof Rutkowski (ur. 6 kwietnia 1960 w Teresinie) – polski detektyw, przedsiębiorca i polityk, w latach 2001–2005 poseł na Sejm IV kadencji, w 2004 deputowany Parlamentu Europejskiego do V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W 1981 ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Sochaczewie. Następnie przez kilka lat służył w Milicji Obywatelskiej, należał do warszawskiego oddziału ZOMO[1]. Od 1988 do 1990 był dyrektorem agencji ochroniarskiej. W 1990 w Austrii założył własną agencję detektywistyczną.

W latach 1990–2001 był właścicielem Biura Detektywistycznego „Rutkowski”, w 2002 został właścicielem Biura Doradczego „Rutkowski”. Współpracował z telewizją TVN przy produkcji programu Detektyw, dokumentującego wybrane sprawy prowadzone przez jego przedsiębiorstwo[2]. W 2010 stracił licencję detektywa[3]. Był zaangażowany w szeroko komentowane w mediach sprawy, m.in. zabójstwo Magdaleny Waśniewskiej czy zaginięcie Ewy Tylman[4][5][6].

W 2020 dołączył do redakcji Superstacji jako prowadzący program o tematyce kryminalnej[7].

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W wyborach w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z ramienia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform w województwie skierniewickim (otrzymał 1106 głosów). W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat posła na Sejm IV kadencji z ramienia Samoobrony RP (wstąpił do tego ugrupowania we wrześniu 2001[8]). Kandydował w okręgu łódzkim, otrzymując 13 946 głosów (4,16% głosów w okręgu). 12 grudnia 2001 wystąpił z klubu parlamentarnego i partii[9], później zasiadał w kole poselskim Partii Ludowo-Demokratycznej, Federacyjnym Klubie Parlamentarnym i kole poselskim Stronnictwa Gospodarczego. Pracował w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 2003 do 2004 był obserwatorem, a od maja do lipca 2004 posłem do Parlamentu Europejskiego V kadencji. W PE zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych, Praw Człowieka, Wspólnego Bezpieczeństwa i Polityki Obronnej[10].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 bez powodzenia kandydował z listy koalicji KPEiR-PLD (otrzymał 4422 głosów). W wyborach w 2005 również bezskutecznie startował do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego (otrzymał 1087 głosów)[11]. Od 2002 do 2006 był doradcą prezydenta Łodzi Jerzego Kropiwnickiego ds. bezpieczeństwa[12].

W 2008 został zarejestrowany jako niezależny kandydat w wyborach uzupełniających do Senatu zarządzonych w okręgu krośnieńskim przeprowadzonych 22 czerwca 2008 w związku ze śmiercią senatora Andrzeja Mazurkiewicza. Uzyskał 357 głosów i zajął 10. miejsce wśród 12 kandydatów[13].

Postępowania sądowe[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2005 w jednej z łódzkich restauracji zespół jego pracowników zatrzymał dwóch mężczyzn. Nagraną dla potrzeb telewizji TVN akcję wyemitowano w programie Detektyw. W 2015 Sąd Apelacyjny w Łodzi prawomocnym wyrokiem uznał działania Krzysztofa Rutkowskiego za bezprawne i nakazał zapłatę 100 tys. zł zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych podczas zatrzymania[14].

W nocy z 22 na 23 lipca 2006 został zatrzymany przez funkcjonariuszy ABW, a następnie tymczasowo aresztowany, w związku z podejrzeniem m.in. o pranie brudnych pieniędzy oraz poświadczanie nieprawdy. Został zwolniony w maju 2007, przy zastosowaniu innych środków zapobiegawczych[15].

W czerwcu 2007 został skazany na karę 1,5 roku pozbawienia wolności przez sąd w Antwerpii za bezprawne zatrzymanie w tym mieście poszukiwanego Polaka[16].

W listopadzie 2008 przed Sądem Okręgowym w Katowicach rozpoczął się jego proces karny, w związku z zarzutami dotyczącymi uczestnictwa w tzw. śląskiej mafii paliwowej[17]. Krzysztof Rutkowski został oskarżony o polecenie pracownikom swego biura wystawienia faktur na 2,5 mln zł za fikcyjne usługi na rzecz innej firmy oraz o powoływanie się na wpływy w instytucjach państwowych[18]. W marcu 2012 został skazany w tej sprawie na karę 2,5 roku pozbawienia wolności[19]. Po odwołaniu się od wyroku w grudniu 2013 prawomocnie orzeczono wobec niego karę 1,5 roku pozbawienia wolności[20].

W 2012 rozpoczął się proces Krzysztofa Rutkowskiego oskarżonego m.in. o bezprawne prowadzenie działalności detektywistycznej[21], co dotyczyło czynów z 2003. W 2018 został prawomocnie skazany w tej sprawie na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem oraz na karę grzywny[22][23].

W kwietniu 2014 został nieprawomocnie skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na dwa lata próby za siłowe wejście ze swoimi ludźmi w styczniu 2012 na teren Rafinerii Nafty Glimar w Gorlicach[24][25].

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1993 Bezpartyjny Blok Wspierania Reform Sejm II kadencji nr 41 1106 (0,80%) N[26]
2001 Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej Sejm IV kadencji nr 9 13 946 (4,16%)T[27]
2004 KKW Krajowa Partia Emerytów i Rencistów – Partia Ludowo-Demokratyczna Parlament Europejski VI kadencji nr 6 4422 (1,12%)N[28]
2005 Polskie Stronnictwo Ludowe Sejm V kadencji nr 9 1087 (0,37%)N[11]
2008 KWW Krzysztofa Rutkowskiego Senat VII kadencji nr 21 357 (0,42%)N[13]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Jerzego, milicjanta, i Urszuli; jego oboje rodzice zmarli w 2019[29]. W 2019 zawarł związek małżeński z Mają Plich[30], z którą ma syna Krzysztofa Jerzego (ur. 2012). Wcześniej był trzykrotnie żonaty[31].

Wystąpił w serialu Sukces (2000) oraz filmie Gulczas, a jak myślisz... (2001)[32]. W 2022 uczestniczył w 13. edycji programu Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami; występował w parze z Sylwią Madeńską, odpadł w drugim odcinku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lepszy niż gorący kubek. rp.pl, 24 grudnia 2001. [dostęp 2012-03-23].
  2. ↑ Nudny zawód detektyw. rp.pl, 18 sierpnia 2008. [dostęp 2012-03-23].
  3. ↑ Krzysztof Rutkowski stracił licencję detektywa. nto.pl, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2022-07-05].
  4. ↑ Przemysław Jedlecki, Witold Gałązka: Detektyw i rodzina porwanej Magdy radzą porywaczowi: Oddaj nam dziecko!. wyborcza, 30 stycznia 2012. [dostęp 2022-09-11].
  5. ↑ Marcin Pietraszewski: Policja nie wierzyła w porwanie małej Magdy z Sosnowca. Śledztwo też było na piątkę. wyborcza.pl, 6 września 2013. [dostęp 2022-09-11].
  6. ↑ Krzysztof Rutkowski zeznaje w sprawie śmierci Ewy Tylman. Do sądu dotarł spóźniony. tvn24.pl, 7 czerwca 2017. [dostęp 2022-09-11].
  7. ↑ „Kryminalna Polska. Krzysztof Rutkowski” nowym programem Superstacji. tvpolsat.info, 23 lipca 2020. [dostęp 2020-07-27].
  8. ↑ Wiecie z kim tańczycie?. polityka.pl, 20 marca 2004. [dostęp 2012-03-23].
  9. ↑ Rutkowski odchodzi z Samoobrony. lewica.pl, 12 grudnia 2001. [dostęp 2016-12-22].
  10. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2012-03-23].
  11. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2012-03-23].
  12. ↑ Rutkowski doradza prezydentowi Łodzi. rmf24.pl, 16 stycznia 2003. [dostęp 2012-03-23].
  13. ↑ a b Dz.U. z 2008 r. nr 110, poz. 705.
  14. ↑ Sąd: Krzysztof Rutkowski ma zapłacić za akcję przed kamerami TVN. wyborcza.pl, 11 grudnia 2015. [dostęp 2016-07-31].
  15. ↑ Rutkowski pozostanie na wolności. wp.pl, 6 czerwca 2007. [dostęp 2012-03-23].
  16. ↑ Rutkowski zaskarży wyrok belgijskiego sądu. tvn24.pl, 4 czerwca 2007. [dostęp 2020-02-15].
  17. ↑ Ruszył proces „śląskiej mafii paliwowej”. gazeta.pl, 25 listopada 2008. [dostęp 2012-03-23].
  18. ↑ 6,5 roku więzienia dla śląskiego barona paliwowego, Henryka Musialskiego?. dziennikzachodni.pl, 8 listopada 2011. [dostęp 2012-03-23].
  19. ↑ Wyroki za śląską mafię paliwową: Rutkowski dostał 2,5 roku więzienia. dziennikzachodni.pl, 23 marca 2012. [dostęp 2012-03-23].
  20. ↑ Marcin Pietraszewski: 1,5 roku więzienia dla „detektywa” Rutkowskiego. Za pranie pieniędzy. wyborcza.pl, 11 grudnia 2013. [dostęp 2015-11-17].
  21. ↑ Ruszył proces ws. działalności detektywistycznej Krzysztofa Rutkowskiego. wp.pl, 11 września 2012. [dostęp 2016-07-31].
  22. ↑ Rutkowski skazany prawomocnym wyrokiem. Zapowiada skargę kasacyjną do SN. polsatnews.pl, 7 listopada 2018. [dostęp 2018-11-07].
  23. ↑ Rutkowski nie jest detektywem!. nasygnale.pl, 23 sierpnia 2010. [dostęp 2012-03-23].
  24. ↑ Rutkowski skazany! Sąd: złamał prawo. polskieradio.pl, 24 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-24].
  25. ↑ Nowy Sącz. Rutkowski skazany za kierowanie szturmem w Gorlicach. gazetawroclawska.pl, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-25].
  26. ↑ Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
  27. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2022-06-19].
  28. ↑ Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460.
  29. ↑ Nie żyje ojciec detektywa Krzysztofa Rutkowskiego. fakt.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2021-08-25].
  30. ↑ Krzysztof Rutkowski ożenił się! Zobacz suknię ślubną Mai Plich. plejada.pl, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2020-07-10].
  31. ↑ Krzysztof Rutkowski chce unieważnić ślub i wziąć kolejny. „Podjąłem kroki w tej sprawie”. plejada.pl, 17 lutego 2020. [dostęp 2020-07-10].
  32. ↑ Krzysztof Rutkowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2012-03-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Rutkowski_(ur._1960)&oldid=71754003”