Krzysztof Varga

Krzysztof Varga
	; Krzysztof Varga (2018)
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1968 ; Warszawa
Narodowość	polska, węgierska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	powieść, reportaż, esej
	Ważne dzieła
	Tequila; Nagrobek z lastryko; Gulasz z turula;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Varga (ur. 21 marca 1968 w Warszawie^[2]) – polski pisarz, krytyk literacki, dziennikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Polki i Węgra^[2]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego pw. św. Augustyna w Warszawie^[3]. Ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1991–2020 związany z „Gazetą Wyborczą” jako redaktor działu kultury^[4]. W 2020 został felietonistą „Newsweeka”^[4].

Jako pisarz zadebiutował zbiorem opowiadań Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic. Wspólnie z Pawłem Duninem-Wąsowiczem opracował słownik literatury najnowszej Parnas bis. Literatura polska urodzona po 1960 r. (1995), razem z Pawłem Duninem-Wąsowiczem oraz Jarosławem Klejnockim opublikował antologię wierszy Macie swoich poetów (1996)^[2]. Autor tekstów większości piosenek na płytach Młodzi i Pogo zespołu Dr Misio^[5]^[6].

Za tom prozy 45 pomysłów na powieść. Strony B singli otrzymał Nagrodę Fundacji Kultury. Trzykrotny finalista Nagrody Literackiej Nike: za Tequilę w 2002^[7], Nagrobek z lastryko w 2008^[8] i Gulasz z turula w 2009^[9]. Ostatnia z tych publikacji w tym konkursie została wyróżniona przez czytelników^[10].

Deklaruje się jako ateista^[11].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2014 został odznaczony przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[12].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic (1992)
Chłopaki nie płaczą (1996)
Bildungsroman (1997)
Śmiertelność (1998)
45 pomysłów na powieść. Strony B singli 1992–1996 (1998)
Tequila (2001)
Karolina (2002)
Nagrobek z lastryko (2007)
Gulasz z turula (2008)
Aleja Niepodległości (2010)^[13]
Trociny (2012)
Polska mistrzem Polski (2013)
Czardasz z mangalicą (2014)
Masakra (2015)
Langosz w jurcie (2016)
Egzorcyzmy księdza Wojciecha (2017)
Sonnenberg (2018)
Księga dla starych urwisów. Wszystko, czego jeszcze nie wiecie o Edmundzie Niziurskim (2019)
Dziennik hipopotama (2020)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Oliwia Siwińska: Człowiek z trójkąta. nowyfolder.com, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-07-02]. Cytat: Szczęśliwie trafiła mu się narodowość dobrze przyjmowana przez Polaków. Nigdy nie był wykluczany. Dwunarodowość pozwoliła mu spojrzeć na świat z obu perspektyw.
↑ ^a ^b ^c Krzysztof Varga. culture.pl. [dostęp 2021-04-14].
↑ Krzysztof Varga: ONR, komuniści i święty Augustyn. newsweek.pl, 14 sierpnia 2022. [dostęp 2022-12-25].
↑ ^a ^b Sebastian Kucharski: Krzysztof Varga po 30 latach odchodzi z „Gazety Wyborczej”, będzie felietonistą „Newsweeka”. wirtualnemedia.pl, 1 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-01].
↑ Premiera płyty „Dr. Misio” zespołu „Młodzi”. tvp.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2015-04-14].
↑ Łukasz Jaćkiewicz: Pogo. Nowy album Dr. Misio od jutra w sklepach. allaboutmusic.pl, 20 października 2014. [dostęp 2014-10-20].
↑ Nagroda Nike 2002. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
↑ Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
↑ Nagroda Nike 2009. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
↑ Krzysztof Varga. czarne.com.pl. [dostęp 2015-04-15].
↑ Krzysztof Varga: My, ateiści. wyborcza.pl, 10 lutego 2012. [dostęp 2021-10-03].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741).
↑ Justyna Sobolewska: Recenzja książki: Krzysztof Varga, „Aleja Niepodległości”. polityka.pl, 12 marca 2010. [dostęp 2022-12-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Varga. Polona. [dostęp 2021-04-08].

[troj-1] Oliwia Siwińska: Człowiek z trójkąta. nowyfolder.com, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-07-02]. Cytat: Szczęśliwie trafiła mu się narodowość dobrze przyjmowana przez Polaków. Nigdy nie był wykluczany. Dwunarodowość pozwoliła mu spojrzeć na świat z obu perspektyw.

[bio-2] Krzysztof Varga. culture.pl. [dostęp 2021-04-14].

[3] Krzysztof Varga: ONR, komuniści i święty Augustyn. newsweek.pl, 14 sierpnia 2022. [dostęp 2022-12-25].

[Wirtualnemedia-4] Sebastian Kucharski: Krzysztof Varga po 30 latach odchodzi z „Gazety Wyborczej”, będzie felietonistą „Newsweeka”. wirtualnemedia.pl, 1 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-01].

[5] Premiera płyty „Dr. Misio” zespołu „Młodzi”. tvp.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2015-04-14].

[6] Łukasz Jaćkiewicz: Pogo. Nowy album Dr. Misio od jutra w sklepach. allaboutmusic.pl, 20 października 2014. [dostęp 2014-10-20].

[7] Nagroda Nike 2002. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].

[8] Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].

[9] Nagroda Nike 2009. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].

[cc-10] Krzysztof Varga. czarne.com.pl. [dostęp 2015-04-15].

[11] Krzysztof Varga: My, ateiści. wyborcza.pl, 10 lutego 2012. [dostęp 2021-10-03].

[12] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741).

[13] Justyna Sobolewska: Recenzja książki: Krzysztof Varga, „Aleja Niepodległości”. polityka.pl, 12 marca 2010. [dostęp 2022-12-25].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Nagroda główna	Wiesław Myśliwski (1997) Czesław Miłosz (1998) Stanisław Barańczak (1999) Tadeusz Różewicz (2000) Jerzy Pilch (2001) Joanna Olczak-Ronikier (2002) Jarosław Marek Rymkiewicz (2003) Wojciech Kuczok (2004) Andrzej Stasiuk (2005) Dorota Masłowska (2006) Wiesław Myśliwski (2007) Olga Tokarczuk (2008) Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (2009) Tadeusz Słobodzianek (2010) Marian Pilot (2011) Marek Bieńczyk (2012) Joanna Bator (2013) Karol Modzelewski (2014) Olga Tokarczuk (2015) Bronka Nowicka (2016) Cezary Łazarewicz (2017) Marcin Wicha (2018) Mariusz Szczygieł (2019) Radek Rak (2020) Zbigniew Rokita (2021) Jerzy Jarniewicz (2022)
Wybór czytelników	Olga Tokarczuk (1997) Zygmunt Kubiak (1998) Olga Tokarczuk (1999) Tadeusz Różewicz (2000) Jerzy Pilch (2001) Olga Tokarczuk (2002) Dorota Masłowska (2003) Wojciech Kuczok (2004) Ryszard Kapuściński (2005) Wisława Szymborska (2006) Mariusz Szczygieł (2007) Olga Tokarczuk (2008) Krzysztof Varga (2009) Magdalena Grochowska (2010) Sławomir Mrożek (2011) Andrzej Franaszek (2012) Szczepan Twardoch (2013) Ignacy Karpowicz (2014) Olga Tokarczuk (2015) Magdalena Grzebałkowska (2016) Stanisław Łubieński (2017) Marcin Wicha (2018) Mariusz Szczygieł (2019) Joanna Gierak-Onoszko (2020) Zbigniew Rokita (2021) Joanna Ostrowska (2022)
Nagroda 25-lecia	Mariusz Szczygieł (2021)