Książnica-Atlas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Książnica Atlas)
Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze „Książnica-Atlas”
Ilustracja
Sygnet wydawnictwa (1946)
Data założenia

1924

Data zamknięcia

1951

Dyrektor

Jan Treter

Strona internetowa
Logo wydawnictwa Książnica-Atlas (1929)

Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze „Książnica-Atlas” (także Książnica Polska[1]) – polskie wydawnictwo szkolne i naukowe działające w latach 1924–1941 we Lwowie i w latach 1946–1951 we Wrocławiu; od 1923 wydawało kwartalnik „Polski Przegląd Kartograficzny”; w 1951 zostało przekształcone w Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze, wydawnictwo powstałe ze zjednoczenia dwu wydawnictw: założonego w roku 1884 wydawnictwa „Książnica Polska” Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[3] oraz założonego przez Eugeniusza Romera w roku 1921 wydawnictwa kartograficznego „Atlas”. Wydawnictwo działało we Lwowie i w Warszawie w latach 1924–1941 oraz we Wrocławiu w latach 1946–1951. Zostało podzielone w roku 1951 między Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych i Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych.

W okresie II Rzeczypospolitej było jednym z najważniejszych wydawnictw polskich. W wydawnictwie tym Jan Treter pełnił obowiązki dyrektora administracyjno-handlowego, natomiast Eugeniusz Romer prezesa Rady Nadzorczej. W zarządzie spółki zasiadał również Emil Żychiewicz.

Na światowej Wystawie Paryskiej w 1938 Książnicy-Atlas przyznano najwyższą nagrodę Grand Prix za całokształt prac wydawniczych[4].

W 1938 dyrektor Książnicy-Atlas Wacław Bembnowicz otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Program wydawniczy obejmował podręczniki szkolne i książki pomocnicze dla nauczycieli oraz uczniów szkół ogólnokształcących, wydawnictwa kartograficzne, a także dwie serie literatury dla dzieci i młodzieży: „Biblioteka Iskier” i „Biblioteka Iskierek”.

Wydawnictwo publikowało encyklopedie. W latach 1923–1925 we współpracy z Towarzystwem Nauczycieli Szkół Wyższych i Średnich we Lwowie opublikowało dwutomową Podręczną encyklopedię pedagogiczną przeznaczoną dla nauczycieli[1][6]. W latach 1933–1939 opublikowało również pięciotomową, ilustrowaną encyklopedię dla uczniów: Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury[7], a w 1934 Encyklopedię Gospodarstwa Domowego[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kierski, t.I 1923 ↓.
  2. Jerzy Drabek, Felicjan Piątkowski: 1000 słów o mapach i kartografii. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 170. ISBN 83-11-07377-5.
  3. Jarosław Durka, Wybrane problemy z działalności wydawniczej Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych w dwudziestoleciu międzywojennym, [w:] Iwonna Michalska, Grzegorz Michalski (red.), Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XX i pierwszych latach XXI wieku, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2014, s. 45-57, ISBN 978-83-7969-165-4.
  4. Uznanie dla Książnicy Atlas na Światowej Wystawie Paryskiej. „Wschód”. Nr 75, s. 12, 20 lutego 1938. 
  5. Odznaczenie. „Wschód”. Nr 106, s. 7, 27 listopada 1938. 
  6. Kierski, t.II 1925 ↓.
  7. Łempicki 1933 ↓.
  8. Praca zbiorowa 1936 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]