Księga Moroniego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Księga Moroniego [Moro] – w religii mormońskiej księga wchodząca w skład Księgi Mormona. Została umieszczona jako ostatnia, a składa się z 10 rozdziałów. Zdaniem mormonów księga ta powstała w latach 400–421[1]. Autorem księgi jest syn Mormona, Moroni[2].

Podział księgi[3][edytuj | edytuj kod]

  1. W pierwszym rozdziale Moroni opisuje w swoich proroctwach przyszłe czasy.
  2. Rozdziały 2–6 zostały poświęcone kwestiom chrztu i sakramentu.
  3. W rozdziale 7 szatan nakłania ludzi do wyparcia się Chrystusa.
  4. W rozdziale 8 potępiony został chrzest niemowląt jako „zniewaga Boga”
  5. Rozdziały 9–10 mają na celu przekonanie czytelnika do prawdziwości Księgi Mormona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]