Księstwo ścinawskie
51°25′N 16°25′E/51,411111 16,423056| Ustrój polityczny | |
|---|---|
| Stolica | |
| Data powstania |
1284 |
| Data likwidacji |
1424 |
 księstwo brzeskie | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51°25′N 16°25′E/51,411111 16,423056
| |
Księstwo ścinawskie (niem. Herzogtum Steinau, cz. Stínavské knížectví) – historyczne piastowskie księstwo dzielnicowe na Dolnym Śląsku ze stolicą w Ścinawie.
W 1286 wzmiankowana jest ziemia ścinawska (łac. Terra Stynauiensis). Księstwo ścinawskie wyodrębniło się na Dolnym Śląsku w okresie rozbicia dzielnicowego Księstwa Polskiego. Było ono jednym z obszarów wydzielonych z księstwa głogowskiego[1]. Władali nim Piastowie śląscy. Po śmierci księcia Konrada I głogowskiego (1222–1274) jego trzej synowie podzielili majątek ojca:
- najstarszy syn, Henryk III, książę głogowski rezydował w Głogowie,
- natomiast ziemie żagańskie, położone na zachód, przypadły jego młodszemu bratu Przemkowi ścinawskiemu. W 1284 zamienił się on księstwami ze swoim starszym bratem Konradem (ks. ścinawskim)[2].
W 1326 książę Jan ścinawski w zamku wystawił dokument a w 1329 oddaje księstwo w lenno Janowi Luksemburskiemu (1296–1346). W 1337 Jan ścinawski sprzedał swoje prawa do Ścinawy z zamkiem książętom: Henrykowi i Konradowi oleśnickiemu. W 1490 Władysław II Jagiellończyk nadał dobra ścinawskie księżnej Katarzynie opawskiej, żonie Jana II Szalonego. W 1497 dobra nabył książę Henryk I Starszy z Podiebradów.
Władcy
[edytuj | edytuj kod]- 1284–1289 Przemko ścinawski (1271–1289), syn Konrada I głogowskiego
- 1284–1304 Konrad II Garbaty (1260–1304), syn Konrada I głogowskiego
- 1290–1309 Henryk III głogowski (1251–1309), syn Konrad I głogowskiego
- 1312–1317 Przemko głogowski (1300–1331), syn Henryka III głogowskiego, bezdzietny[1]
- 1312–1317 Henryk IV Wierny (1292–1342), syn Henryka III głogowskiego
- 1318–1364 Jan ścinawski (1300–1364), syn Henryka III głogowskiego, bezdzietny[1]
- 1342–1369 Henryk V Żelazny, syn Henryka IV, od 1363 na połowie Ścinawy
- 1369–1395 Henryk VII Rumpold, syn Henryka V, od 1378 na połowie Ścinawy
- 1384 Przemysław I cieszyński część księstwa
- 1369–1397 Henryk VIII Wróbel, syn Henryka V, od 1395 na połowie Ścinawy, która od 1397 pod rządami linii oleśnickiej
- 1401–1439 Jan I żagański, syn Henryka VIII, od 1401 na połowie Ścinawy
- 1424 Konrad V Kącki i Konrad VIII Młody panowie Ścinawy[3]
- ...
- 1672–1675 Jerzy Wilhelm legnicki (1660-1675)
- 1675–1742 król Czech (Habsburgowie)[4]
- 1742–1807 król Prus, po wojnach śląskich
Zobacz
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jerzy Cirlok: Ich książęce wysokości. Część dolnośląska. 2015, s. 111.
- ↑ Duchy of Sagan (Duc_de_Sagan) – Bloges.wiki [online], www.bloges.wiki [dostęp 2025-04-27].
- ↑ Ścinawa, zamek. [dostęp 2025-04-27].
- ↑ Historia Wołowa. [dostęp 2025-04-27].