Księstwo Krainy
| |||||
1364-1918 | |||||
| |||||
![]() | |||||
Stolica | Lublana | ||||
Ustrój polityczny | monarchia | ||||
Ostatnia głowa państwa | Książę Karol I Habsburg | ||||
Powierzchnia • całkowita |
9.954 km² | ||||
Liczba ludności (1910) • całkowita • narody i grupy etniczne |
525 995 [1] Słoweńcy 94,4%, Niemcy 5,4% | ||||
podniesienie do rangi księstwa | 1364 | ||||
Likwidacja Cesarstwa Austrii | 1918 | ||||
Religia dominująca | rzymsko-katolicka | ||||
Historyczne części Księstwa Krainy: Górna Kraina (różowy), Dolna (zielony) i Środkowa (żółty). |
Księstwo Krainy (niem. Herzogtum Krain) – istniejące w latach 1364-1918 księstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego a następnie prowincja i kraj koronny Cesarstwa Austrii, obejmujący obszar Krainy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Księstwo zostało utworzone przez księcia Austrii Rudolfa IV, który podniósł dotychczasową marchię Krainy do rangi księstwa. Księstwo Krainy zostało włączone do istniejących w latach 1809-1814, należących do Francji Prowincji Iliryjskich. Po kongresie wiedeńskim Austria odzyskała te ziemie jako Królestwo Ilirii. Kraina pozostawała w jego składzie do jego likwidacji w 1849, gdy przywrócono ją do samodzielnego bytu. Formalnie jako nowożytny kraj koronny Księstwo Krainy zostało ukonstytuowane w 1860, od 1867 wchodziło w skład Austro-Węgier.
Obecnie obszar Księstwa Krainy w całości wchodzi w skład Słowenii.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według języka ojczystego.