Księga Wojen Jahwe
Księga Wojen Jahwe (również: Księga Wojen Pana) – jedna z wielu starożytnych ksiąg, na które powołuje się Biblia. Nie zachowała się do współczesnych czasów lub jeszcze nie została znaleziona. Jest wymieniana w Lb 21,14-15[1] oraz prawdopodobnie w 21,17-18.27-30. Kontekst wskazuje na to, że zawierać mogła epickie sprawozdania z wojen toczonych przez Izraelitów w trakcie podboju Kanaanu.
Tytuł podkreśla, że zgodnie z wykładnią biblijną to sam Bóg Jahwe walczył za Izraela (por. 1 Sm 17,47)[2].
Według M-J Lagrange'a również epizody wojenne w Księdze Sędziów pochodziły z Księgi Wojen Jahwe, a w szczególności Pieśń Debory[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lb 21,14-15 w przekładach Biblii.
- ↑ 1Sm 17,47 w przekładach Biblii.
- ↑ Sędziowie. W: Podręczna Encyklopedia Biblijna. Eugeniusz Dąbrowski (red.). T. II. Poznań - Warszawa - Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 517.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul Achtemeier (red. naukowa): Encyklopedia Biblijna. Wyd. trzecie poprawione. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2004, s. 1349, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-213-1. (pol.).
- Lb 21,14 - Biblia Tysiąclecia, Przypis do Lb 21,14