Kuźnice Świdnickie

Kuźnice Świdnickie
	Dzielnica Boguszowa-Gorc
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wałbrzyski
Miasto	Boguszów-Gorce
W granicach Boguszowa-Gorc	1 stycznia 1973
SIMC	0983860
Populacja (2004); • liczba ludności	; 3144
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	58-372
Tablice rejestracyjne	DBA
	Położenie na mapie Boguszowa-Gorców Kuźnice Świdnickie
	Położenie na mapie Polski Kuźnice Świdnickie
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kuźnice Świdnickie
	Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego Kuźnice Świdnickie
	50°44′19,1″N 16°13′36,7″E/50,738639 16,226861

Kuźnice Świdnickie (do 1945 niem. Fellhammer^[3]) – część Boguszowa-Gorc

W latach 1945–54 siedziba wiejskiej gminy Kuźnice Świdnickie. W 1954 utworzono gromadę Kuźnice Świdnickie, ale zanim zaczęła funkcjonować przekształcono ją w osiedle. W reformie administracyjnej w 1973 r. osiedle wyłączono tworzonego wówczas miasta Boguszów-Gorce.

Kuźnice położone są w niewielkiej kotlinie, na pograniczu Pasma Lesistej, Wyżyny Unisławskiej (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych a Górami Wałbrzyskimi. Mieszka tu około 7 tys. osób. Na Kuźnice składają się dwie dzielnice: Kuźnice Górne i Kuźnice Dolne.

Dawniej istniał tu szyb „Barbara” kopalni węgla kamiennego „Victoria”, ale wraz z likwidacją kopalń Dolnośląskiego Zagłębia Węglowego został on zamknięty. Architektura budynków jest wzorowana na niemieckich budowlach mieszczańskich z XIX wieku i w większości takie budynki można tu spotkać.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

kościół Niepokalanego Poczęcia NMP przy ulicy Żeromskiego, zbudowany w latach 1914–1917 w stylu neogotyckim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).

[1] Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327

[teryt-2] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].

[3] Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).

[1]

[2]

[3]

Części miasta wg TERYT	Boguszów Chełmiec Gorce Koło Kuźnice Świdnickie Lubominek Sobięcin Górny Stary Lesieniec
Dzielnice	Boguszów Gorce Kuźnice Świdnickie Stary Lesieniec

Przynależność wojewódzka	woj. wrocławskie
Miasta (1945–75)	Biały Kamień (do 1950 →) Boguszów (do 1972 →) Boguszów-Gorce (←←← od 1973) Głuszyca (od 1962) Gorce (1962–72 →) Jedlina-Zdrój (od 1967) Mieroszów Sobięcin (do 1950 →→) Szczawno-Zdrój (od 1945)
Osiedla (1954–72)	Głuszyca (1954–62) Gorce (1954–62) Jedlina-Zdrój (1954–66) Kuźnice Świdnickie (1954–72 →) Walim (1957–72)
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Głuszyca Gorce (do 1954) Jedlina Zdrój (do 1954) Kuźnice Świdnickie (do 1954) Mieroszów (1953–54 i od 1973) Pełcznica (do 1954) Stare Bogaczowice Szczawienko (do 1950 →→) Walim
Gromady (1954–72)	Dziećmorowice (1954–70) Glinik (1954–72) Głuszyca (1954) Głuszyca Górna (1954–72) Gorce (1954) Grzmiąca (1954–59) Jedlina Zdrój (1954) Kuźnice Świdnickie (1954) Lubomin (1954–68) Mieroszów (1954–72) Sokołowsko (1954–56) Stare Bogaczowice (1954–72) Szczawienko (1954–70) Unisław Śląski (1954–68) Walim (1954–56) Wałbrzych (1970–72) Zagórze Śląskie (1954–72)