Kuchnia molekularna
Kuchnia molekularna, gastronomia molekularna – podejście do przyrządzania potraw i ich spożywania oparte na metodach naukowych, wykorzystujące zwłaszcza znajomość chemii i fizyki[1]. Za początek kuchni molekularnej można uznać pracę Nicolasa Kurtiego i Herve Thisa Molecular and Physical Gastronomy z 1988 r. Jednym z prekursorów kuchni molekularnej w restauracjach był Ferran Adria z hiszpańskiej restauracji El Bulli. Innymi równie znanymi szefami kuchni z tej dziedziny są Heston Blumenthal, Grant Achatz, czy Wylie Dufresne[potrzebny przypis].
Produktem, które było inspiracją dla tej kuchni, było żółtko[potrzebny przypis]. Chęć odwzorowania jego cech stała się punktem wyjściowym do opracowania technik tzw. sferyfikacji[potrzebny przypis]. Gastronomia molekularna pozwala przygotować ciekawsze, bardziej oryginalne i atrakcyjne wizualnie dania, a przy tym niezwykle naturalne i zdrowe[potrzebny przypis].
Kuchnia molekularna zajmuje się[potrzebny przypis]:
- badaniem mechanizmów zjawisk zachodzących podczas przygotowywania i konsumpcji potraw
- badaniem przemian fizykochemicznych żywności w trakcie gotowania
- badaniem zjawisk sensorycznych towarzyszących konsumpcji potraw
- badaniem smakowitości potraw
- rozwojem, tworzeniem i właściwościami żywności
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kuchnia molekularna na czym polega i gdzie serwują?, urodaizdrowie.pl, 14 stycznia 2013 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Łukasz Konik, Środki żelujące, newsgastro.pl, 25 września 2009 [dostęp 2014-01-25] [zarchiwizowane 2014-02-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Technologia smaku [dostęp 2023-03-01].