Kuklik rozesłany

Kuklik rozesłany
	; Morfologia
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	kuklik
Gatunek	kuklik rozesłany
	Nazwa systematyczna
	Geum reptans L.; Sp. Pl. 1: 501. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kuklik rozesłany^[4] (Geum reptans L.) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Występuje w Europie: w Karpatach i Alpach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Niska roślina (wysokość 3-20 cm) tworząca rozesłane, niskie kępy i od tego pochodzi gatunkowa nazwa łacińska i polska tej rośliny. Posiada długi, mocny korzeń i wytwarza nadziemne rozłogi^[6].
Łodyga: Wzniesiona, ulistniona i cała gęsto owłosiona^[5].
Liście: Przerywano-pierzaste. Szczytowy odcinek jest 3-5-dzielny lub klapowany i rzadko tylko większy od odcinków bocznych. Listki są głęboko wcinane i brzegiem gęsto orzęsione. Przylistki liści łodygowych są całobrzegie
Kwiaty: Pojedyncze na szczycie pędu. Są żółte i mają średnicę do 4 cm. Płatków korony 6-7, wewnątrz liczne pręciki i słupki. Szyjki słupków są nieczłonowane.
Owoc: Owoc zbiorowy podobny do włochatej kulki, złożony z niełupek. Po przekwitnięciu szyjka słupka wydłuża się tworząc długi i pokryty czerwonymi, piórkowatymi włoskami wyrostek ułatwiający roznoszenie nasion przez wiatr^[5].

Okaz kwitnący
Okaz owocujący
Liście i rozłogi

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia, zapylana jest przez owady. Nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria). Rozmnaża się także wegetatywnie przez rozłogi^[5].
Siedlisko: Oreofit, występuje powyżej górnej granicy lasu, głównie w dwóch najwyższych piętrach – piętrze alpejskim i turniowym. Rośnie głównie na podłożu granitowym, porastając szczeliny skalne i piargi^[5].
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Androsacetalia alpinae i gatunek wyróżniający dla Ass. Oxyrio-Saxifragetum^[7].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2017-01-11].

[checklist2002-4] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[mirek-5] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.

[szafer-6] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[7] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]