Kulesze (sielsowiet Krzywe Sioło)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kulesze
Куляшы
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wilejski

Sielsowiet

Krzywe Sioło

Populacja (2009)
• liczba ludności


9[1]

Kod pocztowy

202181

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kulesze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kulesze”
Ziemia54°36′34″N 27°09′46″E/54,609444 27,162778

Kulesze (biał. Куляшы; ros. Кулеши) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Krzywe Sioło (Крывасельскі сельсавет).

Położenie i przynależność administracyjna[edytuj | edytuj kod]

W opisach parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku, sporządzonych własnoręcznie przez proboszczów na polecenie biskupa wileńskiego Ignacego Massalskiego[2], Kulesze figurowały jako wieś JP Radziewicza, na letnim zachodzie, pół mili średniej od Kościeniewicz (ok. 3,37 km), położone w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w dekanacie świrskim[3].

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (T. 4, 1883) Kulesze w XIX wieku były wsią włościańską, zlokalizowaną w powiecie wilejskim, położoną w odległości około 30 km od Wilejki[4]. W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Kościeniewicze[5]. Przed 25 maja 2013 rokiem administracyjnie wchodziła w skład sielsowietu Kurzeniec (Куранецкі сельсавет), od 2013 roku należy do sielsowietu Krzywe Sioło[6].

Kulesze leżą 2 km na północ od biegnącej z zachodu na wschód trasy P29 i 1 km na zachód od biegnącej z północnego zachodu na południowy wschód trasy P58. Na zachodzie w odległości 750 m z północnego wschodu na południowy zachód biegnie droga wiejska, która na północy niemal zamyka zakreślony obszar trójkąta. W obrębie trójkąta leżą trzy wsie – Kulesze w centrum, Putrycze – 1 km na południu[7][8] oraz Gierki – 1 km na południowy wschód. Do Kuleszów prowadzi jedna droga wiejska (Н-22145[9]) – od drogi krajowej P29, przez Putrycze[7]. Na wysokości Kuleszów krzyżuje się ona z ulicą Centralną[10] – prostopadłą drogą wiejską (kierunek zachód–wschód), która od zachodu kończy się na pobliskich łąkach[7], od wschodu (podjazd Н-24913) – na lokalnym cmentarzu[11]) – od drogi krajowej P29, przez Putrycze[7]. Kulesze są położone na łąkach, otoczonych lasami od północy, wschodu i zachodu. Wieś ma kształt rozciągniętego z zachodu na wschód prostokąta. W obrębie wsi brak naturalnych zbiorników wody[7].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

W 1921 roku w Kuleszach znajdowało się 19 budynków mieszkalnych, w których mieszkało 121 osób (57 mężczyzn, 64 kobiety). Wszyscy mieszkańcy deklarowali narodowość polską i przynależność do wyznania rzymskokatolickiego[5]. W latach sześćdziesiątych XX wieku wieś liczyła 30 gospodarstw i 91 mieszkańców[12]. W 1931 w 19 domach zamieszkiwało 113 osób[13]. Według spisu ludności z 2009 roku Kulesze zamieszkiwało 9 osób[14], w 2016 roku – 4 (3 kobiety, 1 mężczyzna), w 2017 roku – zostały 3 kobiety[12].

Historia i byt[edytuj | edytuj kod]

Po 1939 roku Kulesze weszły w skład Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Po zakończeniu wojny we wsi założono kołchoz. W latach sześćdziesiątych XX wieku w Kuleszach istniało trzydzieści gospodarstw domowych. Mieszkańcy pracowali w kołchozie i zajmowali się własną gospodarką. W dni wolne, wespół z sąsiadami z Putrycz, urządzali wieczory taneczne. W przeciągu pół wieku wieś opustoszała, większość osób wyjechała do miast, starsze pokolenie umarło lub przeniosło się do domów starości. W 2017 roku we wsi istniało tylko trzy zamieszkałe domy. Kilka, nadających się do zagospodarowania, zostały przekształcone na domy letniskowe. Pozostałe popadły w ruinę i nadają się do wyburzenia[12].

Infrastruktura socjalno-bytowa[edytuj | edytuj kod]

Obsługę infrastruktury socjalno-bytowej Kuleszów zapewnia administracja sielsowietu. Wieś należy do okręgu wyborczego Krzywe Sioło[15]. Siedziba dzielnicowego mieści się w Kurzeńcu[16]. Potrzeby zakupowe są zapewniany przez sklep obwoźny[17], informację o potrzebie udzielenia pomocy socjalnej zbiera regularnie patrolujący teren pracownik służb socjalnych z pobliskiego Osowca[18].

Kulesze należą do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Kościeniewiczach, oddalonych od wsi 3,5 km w linii prostej na południowy wschód[7][19].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z konferencji naukowej w Drohiczynie, 1-3 maj 2000, poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000, T. 2, Kraj rodzinny matki mej, red. J. Maroszek, s. 10, 12.
  3. Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z konferencji naukowej w Drohiczynie, 1-3 maj 2000, poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000, T. 2, Kraj rodzinny matki mej, red. J. Maroszek, s. 303.
  4. Kulesze, w: Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. 4, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1883, s. 861.
  5. a b Główny Urząd Statystyczny, Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, T. 7, Cz. 2, Ziemia wileńska (powiaty: Brasław, Duniłowicze, Dzisna i Wilejka), s. 85.
  6. Решение Минского областного Совета депутатов 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области, Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь, 27.06.2013, 9/58646.
  7. a b c d e f Kuleshi/Куляшы, Google Maps.
  8. Перечень местных автомобильных дорог общего пользования Вилейского района, обслуживаемых филиалом КУП „Минскоблдорстрой” – „ДРСУ № 162” с ограничением несущей способности дорожных одежд 6 и 10 тонн. minsk-region.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-07)]., Minsk-region.gov.by.
  9. Об установлении перечня местных автомобильных дорог общего пользования Минской области. Решение Минского областного исполнительного комитета 23 февраля 2018 г. № 161, Pravo.by, s. 12.
  10. Поиск по адресу, Белпочта.
  11. Об установлении перечня местных автомобильных дорог общего пользования Минской области. Решение Минского областного исполнительного комитета 23 февраля 2018 г. № 161, Pravo.by, s. 67.
  12. a b c Ю. Лахвич, „Вёску шкода. Быў 91 жыхар, а стала 3”. Репортаж из деревни Кулеши на Вилейщине, где остались три жилые хаты, Kraj.by.
  13. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 60.
  14. T. Bespyatov, Минская область, Pop-stat.mashke.org.
  15. Кривосельский сельский исполнительный комитет. vileyka.minsk-region.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-15)]., Вилейский районный исполнительный комитет.
  16. Информация об участковых инспекторах милиции. vileyka.minsk-region.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-11)]., Вилейский районный исполнительный комитет.
  17. Маршруты движения автомагазинов для обслуживания населения сельской местности субъектами хозяйствования. vileyka.minsk-region.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-02)]., Вилейский районный исполнительный комитет.
  18. І. Будзько, Сямнаццаць гадоў ужо працуе сацыяльным работнікам…, 21.by.
  19. І. Будзько, Няхай збудзецца ў новым годзе!, Районная газета Вилейка.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]