Kultura głaskowska
Kultura głaskowska – chalkolityczna kultura archeologiczna z obszaru Syberii, stanowisko eponimiczne Głaskowo w pobliżu Irkucka.
Rozwijała się w latach około 1700–1200 p.n.e.
Gospodarka oparta na myślistwie, rybołówstwie i zbieractwie. Łodzie lekkie z kory brzozowej, liczne znaleziska grotów kościanych. Ceramika gładka lub zdobiona szpatułkami. Ozdoby strojów głównie z kłów jelenia i koralików jadeitowych. W grobach pojawiają się wyroby miedziane obok kościanych i kamiennych[1].
Bogactwo ozdób jadeitowych oraz ich forma wskazują, iż kultura ta mogła mieć wpływ nawet na kultury Dalekiego Wschodu, być może były prototypami jadeitowych zabytków chińskich[2].
Twórców kultury głaskowskiej wiąże się z przodkami Ewenków, Ewenów i Jukagirów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sati.archaeology.nsc.ru: Глазковская культура. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-09)]. (ros.).
- ↑ Michel Brézillon: Encyklopedia kultur pradziejowych. Warszawa: WAiF, 1981. ISBN 83-221-0143-0.
- ↑ spb.ru: Л.Н. Гумилёв: Хунну. Срединная Азия в древние времена.. [dostęp 2014-02-17]. (ros.).