Kuniaki Shibata
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
163 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
piórkowa, junior lekka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
56 |
| Zwycięstwa |
47 |
| Przez nokauty |
25 |
| Porażki |
6 |
| Remisy |
3 |
Kuniaki Shibata (jap. 柴田国明 Shibata Kuniaki; ur. 29 marca 1947 w Hitachi) – japoński bokser, zawodowy mistrz świata w wadze piórkowej i junior lekkiej.
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1965. W 1970 zdobył wakujący tytuł mistrza Japonii w wadze piórkowej. 11 grudnia tego roku w Tijuanie pokonał mistrza świata federacji WBC w wadze piórkowej Vicente Saldívara przez poddanie w 12. rundzie i odebrał mu tytuł. Obronił go wygrywając 3 czerwca 1971 w Tokio z Raulem Cruzem przez nokaut w 1. rundzie i remisując z Ernesto Marcelem 11 listopada tego roku w Matsuyamie. W kolejnej walce 19 maja 1972 w Tokio stracił mistrzostwo, gdy Clemente Sánchez znokautował go w 3. rundzie.
Shibata przeniósł się do kategorii junior lekkiej (zwanej również super piórkową). 12 marca 1973 w Honolulu zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata federacji WBA tej kategorii z obrońcą pasa Benem Villaflorem. Wygrał jednogłośnie na punkty i ponownie został mistrzem świata, tym razem w wyższej wadze. Obronił ten tytuł 19 czerwca 1973 w Tokio po wygranej na punkty z Victorem Federico Echegarayem, ale w walce rewanżowej 17 października tego roku w Honolulu został znokautowany w 1. rundzie przez Villaflora, który tym samym odzyskał mistrzostwo.
Już w następnej walce Shibata znowu został mistrzem świata, tym razem federacji WBC w wadze junior lekkiej. 28 lutego 1974 w Tokio pokonał na punkty dotychczasowego mistrza Ricardo Arredondo. W obronie tytułu wygrał z Antonio Amayą 27 czerwca 1974 na punkty i z Ramiro Bolanosem 3 października tego roku przez techniczny nokaut w 15. rundzie, oba razy w Tokio, a także z Ouldem Makloufim 27 marca 1975 w Fukuoce na punkty. 5 lipca 1975 w Mito Alfredo Escalera znokautował Shibatę w 2. rundzie i odebrał mu tytuł mistrza świata. Shibata stoczył jeszcze trzy walki i zakończył karierę w 1977.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jim Amato, Kuniaki Shibata: He Stopped Saldivar! [online], Boxing News 24, 24 listopada 2010 [dostęp 2013-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-30] (ang.).
- Kuniaki Shibata [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-10] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Shibaty [online], boxrec.com [dostęp 2013-02-10] (ang.).