Narocz (osiedle wczasowe)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
1797 |
| Kod pocztowy |
222395 |
| Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54,906771°N 26,706599°E/54,906771 26,706599 | |
Narocz (biał. Нарач, Naracz; ros. Нарочь, Narocz) – osiedle wczasowe na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim. W 2010 roku liczyło ok. 3 tys. mieszkańców[2].
Miejscowość powstała 27 października 1964 roku z połączenia wsi Kupa z innymi położonymi na północno-zachodnim brzegu jeziora Narocz wioskami, tj. Urlikami i Ściepieniewem.
Centrum miejscowości z kilkoma wielopiętrowymi blokami mieszkalnymi, siedziba administracji, posterunkiem milicji, kompleksem handlowo-gastronomicznym, sanatoriami „Narocz” i „Naraczanski bierah”, oraz hotelem „Narocz” mieści się na miejscu dawnej wsi Kupa. Właściwa Kupa znajduje się kilkaset metrów na zachód od szosy Miadzioł-Postawy, a po jej wschodniej stronie znajduje się przystanek autobusowy Narocz (miejscowość wczasowa) – powszechnie nazywany Kupa, oraz sanatorium „Biełaja Ruś”. Na terenie pozostałych dawnych wiosek znajdują się również sanatorium „Pryaziorny”, hotele i pensjonaty: „Sputnik”, „Oziero Narocz”, „Stroitiel”. Mimo iż faktycznie teren zakładu znajduje się przy dawnej wsi Antonisberg – na wschód od Kupy – Naroczańskie gospodarstwo rybne (dawny kołchoz rybacki) zaliczane jest również do infrastruktury Naroczy (miejscowość wczasowa). Pomiędzy Kupą a Urlikami znajduje się przystań jachtowa, w okresie radzieckim obsługująca również statki i motorówki wycieczkowe. Poza Kupą – charakteryzującą się zabudową typu miejskiego – pochodzącą głównie z okresu radzieckiego – oraz kompleksami wypoczynkowymi, na obszarze pozostałych dawnych wsi miejscowości wczasowej Naroczy dominuje drewniana zabudowa typu wiejskiego. Trzypiętrowe murowane bloki na północy Kupy dochodzą niemal do południowych krańców pobliskiego agromiasteczka Narocz. Przy ulicy Lenińskiej 11 ma swoją siedzibę Naroczański Park Narodowy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś Kupa w dawniejszych czasach była niewielką wioską rybacką, która dopiero w okresie międzywojennym zaczęła nabierać charakteru letniskowego (letnicy najczęściej jednak mieszkali na kwaterach w Kobylniku). W tym okresie w Kupie nad samym brzegiem jeziora istniało schronisko wycieczkowe z przystanią żeglarską. W 1937 roku doprowadzono do Kupy kolej wąskotorową z Nowych Świecian i Łyntup. W 1938 Kupa była miejscem zakończenia I. i startu II. etapu samochodowego XI Międzynarodowego Raidu Automobilklubu Polski o Grand Prix Polski.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa "Kupa" ((biał.) "stos", "górka", "kopczyk") mogła wywodzić się od miejsca pogańskiego kultu położonego na wzniesieniu niedaleko do brzegu jeziora (nieistniejące obecnie uroczysko "Rusałki"[3]).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Ч.Каспаревский "Нарочанский Край". Санкт-Петербург 2007г.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Нарочь и окрестности" - карта-путеводитель, Минск 2004
- "Нарочанские озера" - карта для рыбака, Минск 2003