Kur bankiwa

Kur bankiwa (Kogut cejloński)
Gallus gallus
(Linnaeus, 1758)
Samiec
Samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Rodzaj	Gallus
Gatunek	kur bankiwa
Synonimy
Phasianus Gallus Linnaeus, 1758
Podgatunki
G. g. murghi Robinson & Kloss, 1920 G. g. spadiceus (Bonnaterre, 1792) G. g. jabouillei Delacour & Kinnear, 1928 G. g. gallus (Linnaeus, 1758) G. g. bankiva Temminck, 1813
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Gallus gallus

Kur bankiwa (Gallus gallus) – gatunek ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), uważany za dzikiego przodka kury domowej. Udomowiony został 4000 lat p.n.e. Występuje w północno-wschodnich Indiach i południowo-wschodniej Azji.

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżniono kilka podgatunków G. gallus:

• G. gallus murghi – północne Indie, Nepal, Bhutan, Bangladesz.
• G. gallus spadiceus – północno-wschodnie Indie do południowych Chin, Półwysep Malajski i północna Sumatra.
• G. gallus jabouillei – południowe Chiny do północnego Wietnamu i północny Laos.
• G. gallus gallus – południowa Mjanma do Indochin.
• G. gallus bankiva – Jawa.

Morfologia

Długość ciała samca 65–75 cm, z czego na ogon przypada 26–28 cm. Samica mierzy 42–46 cm, z czego ogon zajmuje 14–16 cm. Masa ciała samca wynosi około 1 kg, samicy – 0,8 kg. Z kur domowych najbardziej kura bankiwa przypominają zielononóżka kuropatwiana i niektóre kury liliputki.

Ekologia

Kur bankiwa zamieszkuje dżunglę i gęste lasy o zwartym podszycie. Wczesnym rankiem ptaki wychodzą z gąszczu, by żerować w otwartych miejscach w lesie lub na śródleśnych polanach. Przebywają w grupach z jednym samcem i kilkoma lub kilkunastoma kurami. Pożywienie stanowią nasiona, owoce i owady.

Gniazdo to kupka listowia i trawy. Samica składa 8-12 jaj. Inkubacja trwa około 19 dni. Podobnie jak u kury domowej samiec nie zajmuje się ani inkubacją, ani opieką nad młodymi.