Kurozwęki (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kurozwęki
gmina wiejska
1919–1954[1]
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945–54: kieleckie (PRL)

Powiat

1919–48: stopnicki
1948-54: buski

Siedziba

Kurozwęki

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

12

brak współrzędnych
Pałac w Kurozwękach

Kurozwęki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim. Siedzibą władz gminy były Kurozwęki[2].

Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu stopnickiego w guberni kieleckiej. 13 stycznia 1870[3] do gminy przyłączono pozbawione praw miejskich i przekształcone w osadę miejską Kurozwęki[4].

W okresie międzywojennym gmina Kurozwęki należała do powiatu stopnickiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 12 marca 1948 roku zmieniono nazwę powiatu stopnickiego na buski[5]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Chańcza, Czernica, Jabłonica, Jasień, Korytnica, Kotuszów, Kurozwęki, Mokre, Ponik, Wola Osowa, Wólka Żabna i Zagrody[6].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Kurozwęki nie przywrócono[8], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład nowej gminy Staszów w powiecie staszowskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
  4. Postanowienie z 7 (19) listopada 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 425)
  5. Dz.U. z 1948 r. nr 12, poz. 97
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312