Kurtaczek hałaśliwy
|
||
| Pitta versicolor[1] | ||
| Swainson, 1825 | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | tyrankowce | |
| Rodzina | kurtaczki | |
| Rodzaj | Pitta | |
| Gatunek | kurtaczek hałaśliwy | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
Kurtaczek hałaśliwy (Pitta versicolor) – gatunek średniego ptaka z rodziny kurtaczków (Pittidae). Gniazduje wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Australii, zimuje wzdłuż południowego wybrzeża Papui-Nowej Gwinei. Ptaki ze wschodniego wybrzeża Australii spędzają tu cały rok. Jest więc częściowo wędrowny.
Mierzy 19-21 cm, a waży 70-125 gram. Nie występuje dymorfizm płciowy. Głowa jest brązowa, przez jej wierzch biegnie czarny pasek. Ma szary dziób. Reszta głowy jest czarna, a kark szary. Bardzo kontrastuje on ze zgniłozielonym grzbietem i skrzydłami. Pośrodku jasnożółtego brzucha biegnie czarny pasek, dalej jest on pomarańczowy. Nogi jasnoróżowe. Czarny ogon kontrastuje z czerwonymi pokrywami podogonowymi.
Jego środowisko to wilgotne wąwozy w nizinnych, wilgotnych lasach równikowych z gęstym podszytem. Ponadto wilgotne lasy równikowe.
Wcale nie jest głośniejszy od innych kurtaczków. Jednakże jego niskie pogwizdywania i pomruki, podobne do mruczenia kota są bardzo charakterystyczne. Żeruje na dnie lasu, zjada owady, stonogi, dżdżownice i ślimaki, a także zbiera jagody i inne owoce.
Buduje na ziemi duże, zadaszone gniazdo. Rozmnaża się pomiędzy październikiem a kwietniem. Składa 3-4 jaja, które wysiaduje na zmianę z samcem przez dwa tygodnie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pitta versicolor, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Pitta versicolor. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Encyklopedia Ptaki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Galeria zdjęć na www.flickr.com
