Kuryłowicze (rejon postawski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuryłowicze
Курылавічы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Juńki

Populacja (2009)
• liczba ludności


2[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuryłowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Kuryłowicze”
Ziemia55°05′39″N 26°57′51″E/55,094167 26,964167

Kuryłowicze (biał. Курылавічы; ros. Куриловичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Juńki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów ówczesny zaścianek w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 202 osoby, 72 było wyznania rzymskokatolickiego a 130 prawosławnego. Jednocześnie 72 mieszkańców zadeklarowało polską a 130 białoruską przynależność narodową. Było tu 37 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 39 domach zamieszkiwało 196 osób[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Postawach i prawosławnej w Mańkowiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hruzdowie[6].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Kuryłowicze, wieś rządowa, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 942.
  3. Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 27.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 51.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]