Kutas (ozdoba)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Woźny pas mu odwiązał, pas słucki, pas lity,
Przy którym świecą gęste kutasy jak kity...
(Adam Mickiewicz Pan Tadeusz, księga I, Gospodarstwo)

Kutas, chwast, kwast – w XVII- i XVIII-wiecznej Polsce ozdoba szmuklerska w postaci pędzla z nici lub sznureczków[1] na końcu sznura przypinanego do pasa jako element dekoracyjny.

Często stanowił dolne wykończenie bogatszych szamerunków (w mundurach wojskowych) i habitów. Był to także element ozdobny niektórych rodzajów czapek (na przykład szlafmyc) i zasłon.

Niekiedy tak nazywa się też współczesne frędzle i pompony.

Przypisy

  1. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego, Warszawa 1902, t. II, s. 651.