Kutowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kutowa
wieś
Ilustracja
Jeden z domów w Kutowej
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

hajnowski

Gmina

Narew

Liczba ludności (2011)

43[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-210[4]

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0036162[5]

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Ziemia52°52′10″N 23°32′23″E/52,869444 23,539722[1]

Kutowa (Kutowaja) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narew[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Prawosławny krzyż wotywny
Wjazd do wsi

Pochodzenie nazwy[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Kut lub Kuta, utworzonej od imienia cerkiewnego Kutonij. W niektórych wykazach występowała w formie Kutowaja; taka też była oficjalna nazwa gromady funkcjonującej w latach 1933–1954 w gminie Łosinka/Narew[7][8][9][10] ze wschodniosłowiańskim sufiksem -owaja, prawdopodobnie pod wpływem lokalnej wymowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Istniejące w pobliżu wsi kurhany świadczą o tym, że okolice wsi były zasiedlone między I a V wiekiem n.e., przypuszczalnie przez plemiona germańskie Gotów i Gepidów wiązanych z kulturą wielbarską. Obecna wieś powstała w drugiej połowie XVIII wieku, nazywała się wtedy – Kutowa Pasieka. Nazwa ta świadczy, że pierwotnym zajęciem mieszkańców było bartnictwo[11].

W 1915 roku niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się w głąb Rosji, w ramach bieżeństwa. W 1945 roku do Białoruskiej SRR wyjechało sześciu gospodarzy (efekt namów ze strony sowieckich agitatorów)[12].

Kutowa zawsze była niewielką wsią. W XIX i na początku XX wieku liczyła około 15 domów[12]. W 1939 liczba domów sięgnęła 39, zamieszkiwało je 191 osób, natomiast w 1952 roku wieś liczyła 25 domów i 135 mieszkańców. W roku 2007 we wsi mieszkało 39 osób[13].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy wsi wyznania prawosławnego, należą do parafii w Łosince. Według stanu parafii z 31 grudnia 2007 roku, 39 parafian pochodziło z Kutowy[14]. Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Narwi[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65796
  2. Wieś Kutowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 636 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 49
  8. Uchwała Nr 16/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu hajnowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  9. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  10. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49
  11. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 96.
  12. a b Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 98.
  13. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 99.
  14. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 221.
  15. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna: Łosinka – Parafia na skraju Puszczy Ladzkiej. pod red. Doroteusza Fionika. Bielsk Podlaski – Ryboły: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, 2009, s. 96–99. ISBN 978-83-925074-8-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]