Kwantyfikator rozgałęziony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kwantyfikator rozgałęziony (inaczej kwantyfikator Henkina) – zbiór częściowo uporządkowany

gdzie dla

W rachunku predykatów prefiks kwantyfikatorowy jest liniowym porządkiem, tzn. w formule

wartość zmiennej wiązanej przez kwantyfikator zależy od wartości zmiennych wiązanych przez kwantyfikatory W formule z kwantyfikatorem rozgałęzionym może być inaczej.

Przykłady kwantyfikatorów rozgałęzionych[edytuj | edytuj kod]

Najprostszym kwantyfikatorem Henkina jest

Po zastosowaniu skolemizacji ma on postać

jest wystarczająco silny, żeby wyrazić kwantyfikator (tzn. „istnieje nieskończenie wiele”)

Wynika z tego m.in. że logika pierwszego rzędu z dodanym jest równoważna fragmentowi [1] logiki drugiego rzędu.

Za pomocą można też zdefiniować:

  • Kwantyfikator Reschera: „Moc zbioru elementów spełniających jest mniejsza lub równa mocy zbioru elementów spełniających
  • Kwantyfikator Härtiga: „Zbiór elementów spełniających φ jest równoliczny ze zbiorem elementów spełniających
  • Kwantyfikator Changa: „Moc zbioru elementów spełniających φ jest równoliczny z uniwersum modelu

Historia i zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Kwantyfikator rozgałęziony pojawił się po raz pierwszy w „Some Remarks on Infinitely Long Formulas” Leona Henkina[2].

Jest to podstawowe pojęcie w IF-logice (ang. IF-logic, independence-friendly logic, informational-independence logic) Jaakko Hintikki i Gabriela Sandu.

Siła rachunku predykatów z kwantyfikatorami rozgałęzionymi jest większa niż logiki pierwszego rzędu, ale mniejsza niż logiki drugiego rzędu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patrz Hierachia analityczna.
  2. Leon Henkin „Some Remarks on Infinitely Long Formulas”, Infinitistic Methods, Proceedings of the Symposium on Foundations of Mathematics, Warsaw, 1959.