Kwas nadoctowy
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C2H4O3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
CH3COOOH | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
76,05 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
Bezbarwna ciecz o ostrym zapachu octu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kwas nadoctowy, CH3COOOH – organiczny związek chemiczny z grupy peroksokwasów, nadtlenowa pochodna kwasu octowego. Jest żrący i ma silne właściwości utleniające. Stosowany jako środek dezynfekcyjny, wybielacz oraz utleniacz w preparatyce chemicznej.
Kwas nadoctowy używany jest m.in. jako środek bielący do włókien naturalnych poprzez utlenianie. Zaletami są:
- wyższy potencjał utleniający w porównaniu do perhydrolu (nadtlenku wodoru)
- możliwość prowadzenia procesu bielenia w temperaturze 60 °C (bielenie perhydrolem przeprowadza się w temperaturze 98 °C)
- proces bielenia wykonuje się w kąpieli w zakresie pH 6–8 (bielenie perhydrolem wymaga stosowania środowiska silnie alkalicznego (pH>11)
Ze względu na powodowanie nieodwracalnych zmian w komórkach drobnoustrojów stosowany jest w dezynfekcji. Jest aktywny w stosunku do form wegetatywnych i przetrwalników. Do celów wyjaławiających stosuje się roztwory o stężeniu 0,1–0,5%. Jego zastosowanie jest jednak ograniczone toksycznością i reaktywnością. W roztworach wodnych rozkłada się do tlenu i kwasu octowego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-420, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Kwas nadoctowy (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2017-04-28].
- ↑ Stanisław Janicki, Adolf Fiebig, Małgorzata Sznitowska, Teresa Achmatowicz: Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2003. ISBN 83-200-2847-7.