53°44′29″N 21°49′39″E/53,741389 21,827500Kwik
 |
Ten artykuł zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie | |
| Powiat | piski | |
| Gmina | Pisz | |
| Liczba ludności (2007) | ok. 130 osób | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 | |
| Kod pocztowy | 12-200 Pisz | |
| Tablice rejestracyjne | NPI | |
| SIMC | 0764329 | |
|
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
 Kwik
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Kwik
|
||
| 53°44′29″N 21°49′39″E/53,741389 21,827500 |
||
Kwik (niem. Quicka) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz nad jeziorem Białoławki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Historia[edytuj]
Na początku naszej ery zamieszkiwało te ziemie pruskie plemię Galindów. Na ślad ich natrafiono również w Kwiku. Nie było jednak do dotychczas prowadzonych żadnych badań archeologicznych. Spuścizną po Galindach jest nazwa miejscowości od słowa quike oznaczającego wodę.
Pierwszym majątkiem nadanym w północnej części gminy Pisz był Kwik. Majątek wówczas należał do wójtostwa ryńskiego. Kwik powstał w 1434 r. na 30 włókach, na prawie chełmińskim. Pierwszym właścicielem był Sędek. Epidemie dżumy (czarnej śmierci), które nawiedzały Prusy pochłaniając tysiące ofiar, oszczędziły Kwik.
Na początku XX w. w Kwiku istniała szkoła sześcioklasowa. Budynek posiadał trzy izby i mieszkanie dla nauczyciela. Pierwszym nauczycielem był Niemiec Eicher. Na skutek wzrostu ludności w Kwiku, w 1936 r. wybudowano nowa szkołę. Były w niej cztery sale lekcyjne, pokój nauczycielski oraz mieszkania dla nauczycieli. Zatrudnionych w tej szkole było 3 nauczycieli.
Po II wojnie światowej część mieszkańców wyjechała do Niemiec. Na terenie majątku utworzono PGR. Do 2000 r. funkcjonowała tu szkoła podstawowa (najpierw ośmioklasowa, potem sześcioklasowa). Istniał także tu Klub Rolnika. Nad jeziorem Białoławki stoi pomnik upamiętniający 500-lecie wsi.
Atrakcje turystyczne[edytuj]
W mieście znajduje się kilka pensjonatów, domki do wynajęcia, pole biwakowe oraz sklep spożywczo-przemysłowy.
Bibliografia[edytuj]
- Maciejewska J., Pisz z dziejów miasta i powiatu, wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1970 r.
|
|||||||||||||
