Kwilinianka
 Kwilinianka w lesie między Chlewicami a Kwiliną | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Struga | |
| Długość | 15,59 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Chlewice |
| Ujście | |
| Recypient | Biała Nida |
| Miejsce |
na zachód od Popowic |
| Wysokość |
ok. 231 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Kwilinianka (Filanka, Kwilinka[2]) – struga, prawy dopływ Białej Nidy[3] o długości 15,59 km[4].
Wypływa na polach we wsi Chlewice. Zasila w wodę stawy hodowlane w Kwilinie, Kossowie i Chyczy. Uchodzi do Białej Nidy na terenie gminy Oksa, na odcinku między Oksą a Popowicami.
Uregulowana przez 10 kilometrów, na terenach leśnych zachowała częściowo naturalny charakter.[potrzebny przypis]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kwilinka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 34.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kwilinianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-12].
- ↑ Kwilinianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 12 - 13 kwietnia 2005; Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000 [dostęp 2017-03-12].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 135, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Kwilinianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-12].