Kyūshū J7W Shinden

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kyūshū J7W)
Kyūshū J7W1 Shinden
Ilustracja
Ukończony prototyp J7W w lipcu 1945
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Kyūshū Hikōki K.K.

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej w układzie "kaczki", podwozie chowane w locie

Załoga

1

Historia
Data oblotu

3 sierpnia 1945

Dane techniczne
Napęd

1 silniki gwiazdowe Mitsubishi Ha-43-41

Moc

2030 KM (1493 kW)

Wymiary
Rozpiętość

11,11 m

Długość

9,76 m

Wysokość

3,92 m

Powierzchnia nośna

20,50 m²

Masa
Własna

3 525 kg

Startowa

4 950 kg

Zapas paliwa

1200 l

Osiągi
Prędkość maks.

750 km/h (przewidywana)

Prędkość przelotowa

444 km/h

Prędkość wznoszenia

12,5 m/s

Pułap

12 000 m

Zasięg

850 km

Długotrwałość lotu

2,5 h

Rozbieg

560 m

Dobieg

580 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
planowane
4 działka Type 5 kal. 30 mm (stałe, w przodzie kadłuba)
2 bomby o masie po 60 kg lub 4 bomby o masie po 30 kg (na zewnętrznych zaczepach pod skrzydłami)
Użytkownicy
Japonia

Kyūshū J7W1 Shinden (jap. 震電 Shinden)japoński prototypowy samolot myśliwski z końcowego okresu II wojny światowej. Jednosilnikowy jednomiejscowy myśliwiec przechwytujący w układzie konstrukcyjnym kaczki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prace nad nowym przechwytującym samolotem myśliwskim bazowania lądowego dla japońskiego lotnictwa marynarki w nietypowym układzie kaczki rozpoczęto na przełomie 1942/43 roku w Arsenale Techniki Lotniczej Marynarki Wojennej (Kaigun Kōkū Gijutsushō, w skrócie Kūgishō) w Yokosuce, z inicjatywy służącego tam kpt. marynarki Masaoki Tsuruno[1]. Projekt wstępny powstał w 1943 roku i został zaproponowany lotnictwu marynarki jako alternatywa dla rozwijanego w odpowiedzi na specyfikację 18-shi myśliwca przechwytującego typu otsu (B) – przeznaczonego do walki z bombowcami Nakajima J5N[1]. Według projektu, miał on dysponować znacznie lepszymi osiągami, lecz opór przed niekonwencjonalnym układem aerodynamicznym w Głównym Biurze Lotnictwa Marynarki był silny i dopiero po przetestowaniu zbudowanego w tym układzie szybowca doświadczalnego Kūgishō MXY6, w lutym 1944 roku Biuro włączyło nowy myśliwiec do programu produkcji lotniczej[1]. W maju 1944 roku budowa prototypu, z zakładanym terminem ukończenia do grudnia, została zlecona wytwórni Kyūshū Hikōki Kabushiki Gaisha w Zasshonokumie (obecnie w Fukuoka), która miała wolne moce konstrukcyjne[1]. Projekt został tam sporządzony w jej biurze konstrukcyjnym pod kierunkiem inż. Kozo Nojiriego, z pomocą personelu arsenału Kūgishō, w tym Tsuruno[1]. Po inspekcji makiety samolotu w lipcu 1944 roku, projekt ostateczny lotnictwo marynarki zatwierdziło we wrześniu[2].

Samolot otrzymał oznaczenie Kyūshū J7W1 Shinden (siódmy model morskiego przechwytującego samolotu myśliwskiego bazowania lądowego, konstrukcji Kyūshū, pierwsza wersja). Nazwa Shinden oznaczała „wstrząsająca błyskawica”[1]. Do budowy prototypu przystapiono w październiku 1944 roku, a w listopadzie przeprowadzono statyczne próby zmęczeniowe zbudowanego w tym celu płatowca nr 0[2]. Prace opóźniły się z powodu nalotów amerykańskich, które zniszczyły wytwórnię silników Mitsubishi w Nagoi[2]. Z powodu obaw przed nalotami, prototyp i oprzyrządowanie przewieziono do małej fabryki Harada w Chikushino, gdzie ukończono go dopiero w czerwcu 1945 roku[2]. W maju testowano silnik, który się przegrzewał, lecz uznano, że w locie układ chłodzenia będzie działał sprawniej[2]. Jeszcze przed przeprowadzeniem prób w locie, lotnictwo zamówiło w maju 1945 serię informacyjną tych samolotów. Podczas próby pierwszego startu 3 lipca na lotnisku Fukuoka, z Tsuruno za sterami, samolot zniosło w prawo z pasa i uszkodził śmigło i statecznik[2]. Po tym, zamontowano na dole stateczników małe kółka (z samolotu K11W)[3].

Po naprawie prototypu, pierwszy lot samolotu Kyūshū J7W1 Shinden odbył się dopiero 3 sierpnia 1945 roku, z pilotem fabrycznym, a dwa ostatnie loty 6 i 8 sierpnia[3]. W czasie testowania w powietrzu stwierdzono jednak, że samolot jest niestabilny w locie (występują drgania), a także ma problemy w czasie lądowania z uwagi na znaczną prędkość. Podczas prób nie przekraczano prędkości 260 km/h, stąd nie udało się zweryfikować zakładanych osiągów, których prawdopodobnie samolot by nie uzyskał z uwagi na dużą masę[3]. Konstrukcja wymagała kilku poprawek, których jednak nie udało się już dokonać z powodu kapitulacji Japonii. W budowie był drugi ulepszony prototyp, którego nie ukończono, a planowano dalsze prototypy do ósmego[4]. Pierwszy prototyp samolotu został zdobyty przez wojska amerykańskie i w grudniu przewieziony do USA[4]. Nie prowadzono na nim prób w locie; został zachowany dla celów muzealnych[4].

Należy dodać, że po zbudowaniu prototypu samolotu Kyūshū J7W1 Shinden rozpoczęto pracę nad nową wersją tego samolotu, którą zamierzano wyposażyć w silnik turboodrzutowy (projekt ten oznaczono jako Kyūshū J7W2 Shinden Kai), ale w związku z zakończeniem wojny pozostał on tylko w sferze projektowej.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Samolot Kyūshū J7W1 Shinden to jednosilnikowy dolnopłat w układzie "kaczka" z zakrytą kabiną pilota; podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie. Konstrukcja całkowicie metalowa z płóciennym pokryciem sterów i lotek.

Napęd stanowił 18-cylindrowy silnik gwiazdowy Mitsubishi Ha-43-41, w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem; śmigło metalowe 6-łopatowe pchające.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Samoloty w podobnym układzie konstrukcyjnym

Japońskie prototypowe myśliwce z końca wojny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Wieliczko 2021 ↓, s. 46-47.
  2. a b c d e f Wieliczko 2021 ↓, s. 48-49.
  3. a b c Wieliczko 2021 ↓, s. 50.
  4. a b c Wieliczko 2021 ↓, s. 50-51.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leszek A. Wieliczko. Samolot myśliwski Kyūshū J7W1 Shinden. „Wojsko i Technika Historia”. Nr specjalny 1/2021. VII (31), styczeń–luty 2021. ZBiAM. ISSN 2450-3495. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]