László Budai

László Budai
Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1928 Budapeszt
Data śmierci	2 lipca 1983
Pozycja	pomocnik, napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1942–1947 BRSC
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1947–1948 Huttler Olaj SC 1948–1950 Ferencvárosi TC 1951–1961 Budapest Honvéd
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1949–1959 Węgry 39 (10)
Kariera trenerska
Lata Klub/reprezentacja 1962–1967 ETI SC 1967–1980 Kossuth KFSE
Dorobek medalowy
Reprezentacja Węgry Igrzyska olimpijskie złoto Helsinki 1952 Piłka nożna Mistrzostwa świata II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna

László Budai [ˈlaːsloː 'budɒ.i] (ur. 19 lipca 1928 w Budapeszcie, zm. 2 lipca 1983) – węgierski piłkarz, pomocnik i członek „złotej jedenastki” reprezentacji Węgier w latach 1950.

Kariera klubowa

Podczas swojej kariery Budai zdobył 4 tytuły mistrza Węgier. Pierwsze mistrzostwo przyszło w 1949 gdy grał w Ferenvarosie, pomagali mu wówczas w tym tak świetni piłkarze jak Zoltán Czibor czy Sándor Kocsis. Tego samego roku Węgry stały się krajem demokracji ludowej – socjalistycznym. Najlepsi piłkarze zostali przeniesieni do wojskowego Honvedu. W tym klubie zdobył pozostałe 3 tytuły mistrzowskie oraz pomógł klubowi wygrać Puchar Mitropa.

Kariera reprezentacyjna

Laszlo w kadrze rozegrał 39 spotkań, strzelając 10 bramek. Debiut zanotował 2 maja 1949 roku, w meczu wygranym przez Madziarow 6:1 z Austrią w Mistrzostwach Centralnej Europy. Pomógł reprezentacyjnym kolegom w wygraniu igrzysk olimpijskich w 1952, które odbyły się w Helsinkach oraz Mistrzostw Centralnej Europy w 1953. Był częścią Złotej Jedenastki, która nieoczekiwanie poległa w finale mistrzostw świata 1954 w spotkaniu z Niemcami, był także powołany na mistrzostwa świata 1958 jednak nie zagrał tam ani minuty.