Léon Young de Blankenheim
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Léon Young de Blankenheim (ur. ok. 1837 – zm. 29 kwietnia 1863 pod Brdowem) – podpułkownik w powstaniu styczniowym.
|
||
 ppłk Léon Young de Blankenheim |
||
 podpułkownik |
||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1837 Francja |
|
| Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1863 Nowiny Brdowskie |
|
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | ok. 1855-1863 | |
| Siły zbrojne | Wojsko Polskie, Armia francuska |
|
| Główne wojny i bitwy | powstanie styczniowe w Królestwie Polskim | |
| Odznaczenia | ||
 |
||
Był ochotnikiem z armii francuskiej, zwerbowanym przez Hôtel Lambert. W marcu 1863 powierzono mu dowództwo jednego z trzech oddziałów tworzonych przez poznański Komitet Działyńskiego. Brał udział w walkach na Kujawach. Po zwycięskiej II bitwie pod Nową Wsią 26 kwietnia, poległ w bitwie pod Brdowem (Nowiny Brdowskie) 29 kwietnia 1863 roku.
Pochówek[edytuj]
Ciało Léona Younga de Blankenheima zastało pochowane na cmentarzu parafii pw. Św. Wojciecha BM w Brdowie. W miejscowości Nowiny Brdowskie, gdzie doszło do bitwy pod Brdowem postawiono pomnik ku czci Léona Younga de Blankenheima oraz innych powstańców, biorących udział w bitwie.
