Lída Baarová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lída Baarová
Ilustracja
Imię i nazwisko

Ludmila Babková

Data i miejsce urodzenia

7 września 1914
Praga

Data i miejsce śmierci

27 października 2000
Salzburg

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Jan Kopecký
Kurt Lundwall

Lata aktywności

1931-1982

Lída Baarová, właśc. Ludmila Babková (ur. 7 września 1914 w Pradze, zm. 27 października 2000 w Salzburgu) – czeska aktorka, znana z romansu z Josephem Goebbelsem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 7 września 1914 w Pradze, wówczas części Austro-Węgier.

Studiowała aktorstwo w praskim konserwatorium i już w wieku 17 lat dostała swoją pierwszą rolę w filmie. Nagrała też kilka płyt.

Po odkryciu jej talentu przez niemieckie studia filmowe opuściła Pragę i udała się do Berlina. W 1934 została zaangażowana przez studio UFA. W Berlinie poznała niemieckiego aktora Gustava Fröhlicha, z którym zagrała w kilku filmach, m.in. w „Barcarole” (1935). Po sukcesie tego filmu Baarová dostała kilka ofert z Hollywood, ale nie przyjęła ich. Po zaręczynach z Fröhlichem oboje zamieszkali w domu na wyspie Schwanenwerder w Berlinie. W tym czasie poznała Josepha Goebbelsa i wdała się z nim w trwający ponad rok romans. Goebbels zamierzał rozwieść się dla niej z żoną Magdą, zrezygnować ze stanowiska w administracji hitlerowskiej i opuścić Niemcy. Adolf Hitler nie przyjął rezygnacji, a wkrótce potem Baarovej dano do zrozumienia, że jest w Niemczech osobą niepożądaną i zasugerowano jej opuszczenie terytorium Rzeszy.

Aktorka wyjechała do Pragi, a następnie, w 1941, do Włoch, gdzie zagrała w kilku filmach. Po zajęciu Włoch przez wojska amerykańskie wróciła do Pragi. W kwietniu 1945 pojechała do Niemiec, aby spotkać się ze swoim dawnym przyjacielem, sławnym aktorem niemieckim Hansem Albersem. W trakcie podróży została aresztowana przez żandarmerię amerykańską, osadzona w więzieniu w Monachium, a następnie ekstradowana do Czechosłowacji.

Tam za kolaborację z Niemcami podczas wojny została skazana na karę śmierci, zamienioną później na karę więzienia. W więzieniu odwiedzał ją często Jan Kopecký, bliski krewny jednego z prominentnych członków powojennego rządu Czechosłowacji, który załatwił zwolnienie aktorki z więzienia. Lída Baarová wyszła za Kopeckiego w 1949, w 1956 rozwiodła się z nim. Drugim jej mężem był austriacki profesor Kurt Lundwall, którego poślubiła w Salzburgu. Po jego śmierci w 1980 Baarová spędziła ostatnie 20 lat swojego życia samotnie. Pod koniec życia cierpiała na chorobę Parkinsona.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sladké hořkosti Lídy Baarové (1995)
  • The Bitter Tears of Petra von Kant (1970)
  • Il Cielo brucia (1957)
  • Retorno a la verdad (1957)
  • El Batallón de las sombras (1957)
  • Rapsodia de sangre (1957)
  • Todos somos necesarios (1956)
  • Viaje de novios (1956)
  • La Mestiza (1956)
  • Miedo (1956)
  • Gli innocenti pagano (1953)
  • Pietà per chi cade (1953)
  • I Vitelloni (1953)
  • La vendetta di una pazza (1952)
  • Carne inquieta (1952)
  • Gli amanti di Ravello (1950)
  • La Bisarca (1944)
  • L’ Ippocampo (1944)
  • Il Cappello da prete (1944)
  • Ti conosco, mascherina! (1943)
  • Grazia (1943)
  • Turbína (1941)
  • Paličova dcera (1941)
  • Za tichých nocí (1941)
  • Dziewczyna w niebieskim (1940)
  • Życie jest piękne (1940)
  • Artur a Leontýna (1940)
  • Ohnivé léto (1939)
  • Die Geliebte (1939)
  • Männer müssen so sein (1939)
  • Maskovaná milenka (1939)
  • Legenda miłosna (1938)
  • Der Spieler – Roman eines Schwindlers (1938)
  • Die Fledermaus (1937)
  • Die Kronzeugin (1937)
  • Panenství (1937)
  • Lidé na kře (1937)
  • Patrioten (1937)
  • Unter Ausschluss der Öffentlichkeit (1937)
  • Komediantská princezna (1936)
  • Švadlenka (1936)
  • Die Stunde der Versuchung (1936)
  • Verräter (1936)
  • Barcarole (1935)
  • Leutnant Bobby, der Teufelskerl (1935)
  • Einer zuviel an Bord (1935)
  • Grandhotel Nevada (1934)
  • Dokud máš maminku (1934)
  • Zlatá Kateřina (1934)
  • Na růžích ustláno (1934)
  • Pán na roztrhání (1934)
  • Pokušení paní Antonie (1934)
  • Její lékař (1933)
  • Sedmá velmoc (1933)
  • Okénko (1933)
  • Madla z cihelny (1933)
  • Jsem děvče s čertem v těle (1933)
  • Funebrák (1932)
  • Malostranští mušketýři (1932)
  • Růžové kombiné (1932)
  • Šenkýřka u divoké krásky (1932)
  • Na służbie u Sherlocka Holmesa (1932)
  • Zapadlí vlastenci (1932)
  • Kariéra Pavla Čamrdy (1931)
  • Obraceni Ferdyše Pištory (1931)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lída Baarová, L. (1992). Života sladké hořkosti. Ostrawa, Sfinga.
  • Josef Frais, J. (1998). Trojhvězdí nesmrtelných. Praga, Formát.
  • Motl, S. (2002). Prokleti Lidy Baarove. Praga, Rybka.
  • Škvorecký, J. (1983). Útěky: Vlastní životopis Lídy Baarové, jak jej vyprávela Josefu Škvoreckému. Toronto, Sixty-Eight Publishers.
  • Vávra, O. (1996). Podivný život režiséra: Obrazy vzpominek. Praga, Prostor.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]