Labuche Kang
Na mapach: 
28°18′15″N 86°21′03″E/28,304167 86,350833
28°18′15″N 86°21′03″E/28,304167 86,350833 Labuche Kang (w środku) i Sziszapangma (z lewej) z Czo Oju | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
7367 m n.p.m. |
| Wybitność |
1957 m |
| Pierwsze wejście |
Japończycy: A. Deuchi, H. Furukawa, K. Sudo; Chińczycy: Wangjia, Akebu, Laji, Tonglu, Daqiong, Jibu, Laba oraz Jiala |
Położenie na mapie Chin  | |
| 28°18′15″N 86°21′03″E/28,304167 86,350833
| |
Labuche Kang (czasem też Lapche Kang, Lobuche Kang I lub Choksiam; chiń. 拉布吉康峰 Lābùjíkāng Fēng) – szczyt w Himalajach. Leży w Tybecie, w Chinach, blisko granicy z Indiami. Jest to 75. szczyt Ziemi.
Pierwszego wejścia na szczyt dokonała 26 października 1987 r. ekspedycja chińsko-japońska (7 Japończyków i 8 Chińczyków), a wśród nich byli A. Deuchi, H. Furukawa, K. Sudo (Japończycy) oraz Wangjia (旺加), Akebu (阿克布), Laji (拉吉), Tonglu (佟璐), Daqiong (达穷), Jibu (普布), Laba (拉巴) oraz Jiala (加拉) (Chińczycy)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pisownia nazwisk chińskich według transkrypcji standardowego języka mandaryńskiego na alfabet łaciński – Hanyu Pinyin.
- ↑ 张彩珍: 中国登山运动史. 1993. ISBN 7-5430-0844-X.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Labuche Kang
- Zhang, C. (red.) (1993). Zhōngguó Dēngshān Yùndòng Shǐ [Historia chińskiego alpinizmu]. Wuhan: Wuhan Chubanshe.
张彩珍 1993. 中国登山运动史. 武汉: 武汉出版社.