Lachesis (zwierzęta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lachesis[1]
Daudin, 1803[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – L. stenophrys
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Elapoidea

Rodzina

żmijowate

Podrodzina

grzechotniki

Rodzaj

Lachesis

Typ nomenklatoryczny

Crotalus mutus Linnaeus, 1766

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Lachesisrodzaj jadowitych węży z podrodziny grzechotników (Crotalinae) w rodzinie żmijowatych (Viperidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej (Nikaragua, Kostaryka i Panama) i Południowej (Kolumbia, Trynidad, Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska, Brazylia, Ekwador, Peru i Boliwia)[6][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Lachesis: w mitologii greckiej Lachesis (gr. Λαχεσις Lachesis, łac. Lachesis) była jedną z trzech Mojr, boginią przeznaczenia przydzielającą los i strzegącą nici żywota; jej towarzyszki to Kloto i Atropos[8].
  • Trigonocephalus: gr. τριγονον trigōnon „trójkąt”, od τρεις treis, τριων triōn „trzy”[9]; κεφαλος -kephalos „-głowy”, od κεφαλη kephalē „głowa”[10]. Gatunek typowy: Scytale ammodytes Latreille w Sonnini & Latreille, 1801 (= Crotalus mutus Linnaeus, 1766).
  • Trigalus: etymologia nieznana, Rafinsque nie wyjaśnił pochodzenia nazwy rodzajowej[4]. Nowa nazwa dla Trigonocephalus Oppel, 1811.
  • Cophias: gr. κωφιας kōphias „głuchy wąż”[11]. Gatunek typowy: Coluber crotalinus J.F. Gmelin, 1788 (= Crotalus mutus Linnaeus, 1766).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lachesis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F.M. Daudin. Erpétologie. Caracteres des vingt - trois genres qui composent l’ordre des Ophidiens. „Magasin Encyclopédique”. VIIIe Année. 5, s. 435, 1803. (fr.). 
  3. N.M. Oppel. Suite du Ier. memoire sur la classification des reptiles. „Annales du Muséum d’Histoire Naturelle”. 16 (95), s. 377, 388, 1810. (łac.). 
  4. a b C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 77. (fr.).
  5. B. Merrem: Versuch eines Systems der Amphibien. Marburg: J.C. Kreiger, 1820, s. 14, 154. (niem.).
  6. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Lachesis. The Reptile Database. [dostęp 2019-11-19]. (ang.).
  7. R. Midtgaard: Lachesis. RepFocus. [dostęp 2019-11-19]. (ang.).
  8. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 25. (łac.).
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 242.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 44.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 58.
  12. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 415. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]