Ladotyri Mytilinis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ladotyri Mytilinis
Λαδοτύρι Μυτιλήνης
ser
{{{alt grafiki}}}
Rodzaj

sery twarde

Miejsce powstania

Grecja
Lesbos (Wyspy Egejskie Północne)

Ladotyri Mytilinis[1] (gr. Λαδοτύρι Μυτιλήνης[2]) – rodzaj greckiego sera, objęty chronioną nazwą pochodzenia (PDO). Ser jest produkowany w sposób tradycyjny na wyspie Lesbos w regionie Wyspy Egejskie Północne i konserwowany w oliwie lub parafinie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ser ten produkowany jest na Lesbos już od czasów starożytnych[3]. Wytwarza się go z mleka owczego lub z mieszanki mleka owczego i koziego, z tym że zwartość koziego mleka nie może przekraczać 30%[3]. Ser ma białą lub biało-żółtą barwę, twardą skórę i małe otwory rozrzucone po całej masie[3]. Jest bardzo słony w smaku[3]. Ma kształt cylindryczny, o średnicy podstawy 10 cm i wysokości 10 cm, waży około 1,5 kg. Maksymalna wilgotność sera wynosi 38%, a zawartość suchego tłuszczu – ponad 40%.

Mleko na ser pochodzi od ras owiec i kóz tradycyjnie hodowanych na Lesbos i karmionych lokalną roślinnością. Koagulacja mleka następuje w ciągu 48 godzin od udoju. Podczas produkcji najpierw przez 30 minut mleko koagulowane jest z dodatkiem podpuszczki w temperaturze 32–34°C, następnie uzyskany skrzep jest oddzielany i podgrzewany do 45°C[3]. Większość serwatki usuwa się, a skrzep jest prasowany na dnie specjalnego naczynia tak, aby powstała zwarta masa, którą następnie kroi się na kawałki o wadze od 5 do 7 kg[3]. Powstałe kawałki dzieli się na mniejsze, które następnie umieszczane są w specjalnych cylindrycznych foremkach i mocno w nich ręcznie dociskane, po czym są solone i przenoszone do dojrzewalni, gdzie pozostają przez co najmniej 3 miesiące w temperaturze 12–16°C i wilgotności co najmniej 85%[3]. Przez trzy dni codziennie ser jest solony, a przez 10–20 dni codziennie odwraca się go do góry nogami[3]. Pod koniec tego okresu, po umyciu sera ciepłą wodą, umieszcza się go w środowisku o niskiej wilgotności, aż do zakończenia dojrzewania[3]. Produkcja kończy się kolejnym myciem, po wysuszeniu ser zanurzany jest w oliwie lub parafinie i przenosi się go w miejsce o temperaturze około 3-4°C, w którym ser może pozostać przez co najmniej jeden rok bez ulegania niekorzystnym zmianom[3].

Ponieważ po dojrzeniu ser jest przechowywany w oliwie z oliwek lub parafinie, z tą metodą konserwacji związana jest jego nazwa ladotyri[3] (w języku greckim: λάδι – olej i τυρί – ser, czyli "ser olejowy"). Metoda konserwacji w oliwie była dawniej powszechnie stosowana, zmieniło się to wraz z rozpowszechnieniem lodówek. Obecnie ser Ladotyri Mytilinis konserwowany jest głównie parafiną, ze względu na łatwiejszy transport w tej postaci, konserwowanie oliwą jest marginalne[4].

Ser Ladotyri Mytilinis może być spożywany sam lub jako dodatek do różnego rodzaju dań czy sałatek[3].

Rozporządzeniem z dnia 12 czerwca 1996 roku (które weszło w życie 21 czerwca tego samego roku[1][2]) ser Ladotyri Mytilinis wpisany został do rejestru produktów o chronionej nazwie pochodzenia (PDO) w Unii Europejskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rozporządzenie komisji (WE) nr 1107/96 z dnia 12 czerwca 1996 r. w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92. „Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej”, s. 176-185, 21.06.1996. [dostęp 2019-09-19]. 
  2. a b Ladotyri Mytilinis. Komisja Europejska. [dostęp 2019-09-19]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l Λαδοτύρι Μυτιλήνης PDO. Qualigeo (The food, wine, and spirits Geographical Indications database). [dostęp 2019-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-11)]. (ang.).
  4. Hristos Vakoufaris. The impact of Ladotyri Mytilinis PDO cheese on the rural development of Lesvos island, Greece. „Local Environment”. 15 (1), s. 27–41, 2010. [dostęp 2019-09-19]. (ang.).