Lamna śledziowa
| Lamna nasus[1] | |||||
| (Bonnaterre, 1788)[2] | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
lamna śledziowa | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[13] | |||||
 | |||||
| Zasięg występowania | |||||
| |||||
Lamna śledziowa[14], lamna[15], żarłacz śledziowy[16], rekin śledziowy[17] (Lamna nasus) – gatunek ryby lamnokształtnej z rodziny lamnowatych (Lamnidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
W południowym Pacyfiku i Atlantyku. Występuje także w północnym Atlantyku, od Maroka do południowej Islandii, wpływa do Morza Śródziemnego, a także do zachodniego Bałtyku. Ryba ta jest największym z trzech gatunków rekinów występujących naturalnie w Bałtyku.
W strefie otwartego morza, zwykle w górnych warstwach wody, najdalej na północ wypływający rekin.
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Osiąga maksymalnie do 3,5 m długości i masę 150–200 kg. Ciało wrzecionowate, stosunkowe krótkie, ze stożkowatym pyskiem. Uzębienie w obu szczękach w postaci wąskich zębów. Płetwa grzbietowa podwójna, druga znacznie mniejsza. Płetwa ogonowa w kształcie półksiężyca.
Grzbiet ciemno- lub niebieskoszary. Strona brzuszna czysto biała. Płetwy grzbietowe ciemno zabarwione, przednia z nich zazwyczaj jasno obrzeżona.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Żywi się rybami ławicowymi i głowonogami.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Osiąga dojrzałość płciową przy długości około 1,5 m. Ryba jajożyworodna. W miocie rodzi się 1 lub 2, rzadko 3 młode.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lamna nasus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b J.P. Bonnaterre: Tableau encyclopédique et méthodique des trois regnes de la nature, Dédié et présenté a M. Necker, Ministre d’Etat, & Directeur Général des Finances. Ichthyologie. Paris: Chez Panckoucke, 1788, s. 10, ryc. 85 (fig. 350). (fr.).
- ↑ J.F. Gmelin: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. T. 1. Cz. 3. Lipsiae: Impensis Georg. Emanuel. Beer., 1789, s. 1497. (łac.).
- ↑ J.J. Walbaum: Petri Artedi sueci genera piscium in quibus systema totum ichthyologiae proponitur cum classibus, ordinibus, generum characteribus, specierum differentiis, observationibus plurimis: redactis speciebus 242 ad genera 52: Ichthyologiae pars 3. Grypeswaldiae: Ant. Ferdin. Röse, 1792, s. 517. (łac.).
- ↑ W. Turton: A general system of nature, through the three grand kingdoms of animals, vegetables, and minerals, systematically divided into their several classes, orders, genera, species, and varieties, with their habitations, manners, economy, structure, and peculiarities. Cz. 1. London: Printed for Lackington, Allen, and Co, 1800–1802, s. 920. (ang.).
- ↑ G. Shaw: General zoology, or Systematic natural history. T. 5: Pisces. Cz. 1. London: G. Kearsley, 1804, s. 350. (ang.).
- ↑ W.E. Leach. Some observations on the genus Squalus of Linné, with descriptions and outline figures of two British species. „Memoirs of the Wernerian Natural History Society”. 2, s. ryc. 2, fig. 2, 1818. (ang.).
- ↑ J. Fleming: A history of British animals: exhibiting the descriptive characters and systematical arrangement of the genera and species of quadrupeds, birds, reptiles, fishes, mollusca, and radiata of the United Kingdom; including the indigenous, extirpated, and extinct kinds, together with periodical and occasional visitants. Edinburgh: Bell & Bradfute, 1828, s. 169. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. Catalogue of the fishes of the eastern coast of North America, from Greenland to Georgia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 13, s. 60, 1861. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. Squalorum generum novorum descriptiones diagnosticae. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 409, 1862. (łac.).
- ↑ C. Pérez Canto. Historia natural: Estudio sobre algunos escualos de la costa de Chile. „Anales de la Universidad de Chile”. 69, s. 1, 1886. (hiszp.).
- ↑ W.J. Phillipps. Sharks on New Zealand: No. 4. „The New Zealand Journal of Science and Technology”. 16 (4), s. 239, fig. 3, 1935. (ang.).
- ↑ C.L. Rigby i inni, Lamna nasus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-23] (ang.).
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- ↑ K. Kowalska, J.M. Rembiszewski & H. Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- Lamna nasus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 28 lipca 2009]