Lampart (film)
| ||
 Scena z filmu: Claudia Cardinale, Burt Lancaster i Alain Delon | ||
| Gatunek | dramat historyczny | |
| Data premiery | 1963 | |
| Kraj produkcji |  Włochy Francja
| |
| Czas trwania | od 161 do 205 min | |
| Reżyseria | Luchino Visconti | |
| Scenariusz | Giuseppe Tomasi di Lampedusa (powieść) Suso Cecchi D’Amico Pasquale Festa Campanile Enrico Medioli Massimo Franciosa oraz Luchino Visconti | |
| Główne role | Burt Lancaster Alain Delon Claudia Cardinale | |
| Muzyka | Nino Rota | |
| Zdjęcia | Giuseppe Rotunno | |
| Scenografia | Laudomia Hercolani Giorgio Pes | |
| Kostiumy | Piero Tosi | |
| Produkcja | Giorgio Adriani Enzo Provenzale | |
| Nagrody | ||
| 1963: Złota Palma na 16. MFF w Cannes | ||
Lampart – włosko-francuski dramat historyczny z 1963 roku, w reżyserii Luchino Viscontiego. Ekranizacja wydanej pięć lat wcześniej powieści Giuseppego Tomasiego di Lampedusy o tym samym tytule[1].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Film zachowuje wszystkie najważniejsze wątki powieści. Jego akcja rozgrywa się na Sycylii w latach 60. XIX wieku. Główną postacią Lamparta jest don Fabrizio Corbera, książę Salina (Burt Lancaster), głowa możnego sycylijskiego rodu, tytułowy Lampart. Na wyspie triumfują żołnierze Giuseppego Garibaldiego (zob. Wyprawa tysiąca), a arystokracja stopniowo podupada i traci wpływy[2]. Salina próbuje znaleźć miejsce dla siebie i swojej rodziny w nowych, jednoczących się Włoszech. Zachodzące zmiany symbolizuje małżeństwo cynicznego i sprytnego siostrzeńca księcia, Tancrediego Falconeriego (Alain Delon), z pochodzącą z mieszczaństwa, acz bogatą i piękną Angeliką Sedarą (Claudia Cardinale).
Długość filmu waha się od 151 (wersja hiszpańska) do 205 minut (wersja premierowa). Najczęściej spotykaną jest jednak wersja 187 minutowa[3].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Burt Lancaster jako don Fabrizio Corbera, książę Salina
- Claudia Cardinale jako Angelica Sedara
- Alain Delon jako Tancredi Falconeri, siostrzeniec Don Fabrizia
- Paolo Stoppa jako don Calogero Sedara, burmistrz Donnafugaty
- Rina Morelli jako księżna Maria Stella Salina, żona Don Fabrizia
- Romolo Valli jako ojciec Pirrone
- Terence Hill[4] jako książę Cavriaghi
- Pierre Clémenti jako Francesco Paolo
- Lucilla Morlacchi jako Concetta
- Giuliano Gemma jako generał wojsk Garibaldiego
- Ida Galli jako Carolina
- Ottavia Piccolo jako Caterina
- Carlo Valenzano jako Paolo
- Brook Fuller jako mały książę
- Anna Maria Bottini jako mademoiselle Dombreuil, guwernantka
- Olimpia Cavalli jako Mariannina
- Rina De Liguoro jako księżna Presicce
- Ivo Garrani jako pułkownik Pallavicino
- Leslie French jako kawaler Chevalley
- Serge Reggiani jako Don Francisco Tumeo, organista, towarzysz polowań Don Fabrizia
- Lou Castel jako gość
- Tina Lattanzi
- Marcella Rovena
- Maurizio Merli
- Halina Zalewska
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Palma na 16. MFF w Cannes (1963).
- W roku 1995, z okazji stulecia narodzin kina, film znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne[5][6].
- W plebiscycie krytyków filmowych, zorganizowanym w 2012 r. przez czasopismo Brytyjskiego Instytutu Filmowego „Sight & Sound”, Lampart na 250 ocenianych filmów zajął 57. miejsce[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Giuseppe Tomasi di Lampedusa (ang.). Encyklopedia Britannica. [dostęp 2015-07-14].
- ↑ Norman Davies: Europa. Rozprawa historyka z historią. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 876-877. ISBN 83-7006-883-9.
- ↑ The Leopard Blu-ray Burt Lancaster, dvdbeaver.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ W napisach jako: Mario Girotti
- ↑ Niektóre ważne filmy czyli tzw. lista watykańska. kultura.wiara.pl. [dostęp 1.05.2010].
- ↑ usccb.org Film and Broadcasting –Vatican Best Films List (ang.)
- ↑ Critics’ Top 250 Films (ang.). W: Sight & Sound [on-line]. British Film Institute, 2012. [dostęp 2014-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-26)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
| Lata 40. |
|
|---|---|
| Lata 50. | |
| Lata 60. | |
| Lata 70. |
