Larissa (księżyc)

Larissa
Dwa zdjęcia księżyca wykonane przez Voyagera 2
Planeta	Neptun
Odkrył	Harold Reitsema, William B. Hubbard, Larry A. Lebofsky i David Tholen
Data odkrycia	24 maja 1981
Tymczasowe oznaczenie	S/1981 N 1, później S/1989 N 2
Charakterystyka orbity
Półoś wielka	73 500 km
Mimośród	0,001
Okres obiegu	0,555 d
Nachylenie do płaszczyzny orbity planety	0,201°
Długość węzła wstępującego	10,3°
Argument perycentrum	139,9°
Anomalia średnia	34,9°
Własności fizyczne
Wymiary	216×204×164 km
Masa	4,9 x 1018 kg
Średnia gęstość	~1,3 g/cm3
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni	0,034 m/s2
Albedo	0,09
Jasność obserwowana (z Ziemi)	21,5m
Temperatura powierzchni	~51 K

Larissa (Neptun VII) - jest piątym z poznanych księżyców Neptuna.

Po raz pierwszy został zaobserwowany przez Harolda Reitsemę w wyniku obserwacji zakryć gwiazd w 1981 r.; otrzymał tymczasowe oznaczenie S/1981 N 1. Satelita ten został ponownie zaobserwowany dopiero podczas przelotu sondy Voyager 2 w 1989 r., kiedy to otrzymał oznaczenie S/1989 N 2.

Charakterystyka fizyczna

Mapa Larissy

Larissa ma nieregularny (niesferyczny) kształt, a jej powierzchnia wygląda na gęsto usianą kraterami, nie wykazując przy tym śladów jakiejkolwiek modyfikacji geologicznej. Nie posiadamy o niej wiele więcej informacji. Orbita Larissy znajduje się wewnątrz granicy Roche'a Neptuna, przez co siły pływowe działające na ten księżyc spowodują, że pewnego dnia rozpadnie się on, a jego pozostałości zasilą pierścień planety.

Larissa to również nazwa planetoidy, (1162) Larissa. Istnieje też paronimiczna planetoida (302) Clarissa.

Zobacz też

• Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
• Księżyce Neptuna - zestawienie podstawowych danych