Laska Eskulapa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Laska Eskulapa (także laska Asklepiosa, łac. Aesculapius caducifer) – laska stanowiąca symbol medycyny (sztuki lekarskiej)[a][1][2].

W XVIII-wiecznej Anglii lekarz obdarzany największym autorytetem posiadał laskę zakończoną rękojeścią ze szczerego złota. Pierwszym lekarzem, który otrzymał tę laskę był John Radcliffe. Po nim laskę tę, razem z pacjentami i prestiżem, przejął Richard Mead[3]. W sztuce jest zwykle przedstawiana w formie prostego kija z oplatającym go wężem (ze względu na linienie – „odradzanie się” – symbolizuje ciągłą samoodnowę życia, ozdrowienie, długowieczność, uzdrawianie)[4][5][6][7][8].

Według mitologii greckiej i mitologii rzymskiej należała do atrybutów boga lekarzy, Asklepiosa (Eskulapa)[1][7][9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W niektórych państwach (zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych) jest używany jako symbol medycyny tzw. "kaduceusz medyczny" – laska opleciona 2 wężami i zakończona parą skrzydeł.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 71. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  2. History of Medicine. The Symbol of Modern Medicine: Why One Snake Is More Than Two*. annals.org. [dostęp 2011-01-05]. (ang.).
  3. William MacMichael: The Gold-headed Cane. Londyn: Longmans, Green, 1884.
  4. Władysław Kopaliński: Słownik symboli. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 451–455. ISBN 83-214-0746-3.
  5. Leksykon symboli. Warszawa: ROK Corporation, 1991, s. 171. ISBN 83-85344-23-3.
  6. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 146.
  7. a b Młodsi bogowie. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 266. ISBN 83-7391-077-8.
  8. Bogowie ziemscy. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 100–101. ISBN 83-210-0677-9.
  9. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 44. ISBN 83-04-04673-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]