51°43′49″N 15°41′14″E/51,730278 15,687222Lasocin (województwo lubuskie)
| Artykuł |
51°43′49″N 15°41′14″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°43'49"N, 15°41'14"E, 51°43'49.55"N, 15°41'24.07"E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
0 m |
| wieś | |
 Pałac w Lasocinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
260[1] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
67-120[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FNW |
| SIMC |
0910363 |
Położenie na mapie gminy Kożuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |
| 51°43′49″N 15°41′14″E/51,730278 15,687222
| |
Lasocin (niem. Lessendorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów, przy drodze wojewódzkiej nr 283.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0910280 | Bielice | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Badania archeologiczne w okolicy Lasocina wskazują na istnienie osady z czasów młodszej epoki kamienia. Odkryto tu także cmentarzysko z okresu tzw. kultury łużyckiej (I w. p.n.e.) Wieś powstała na przełomie XII i XIII w. Pierwsze wzmianki pochodzą z 1220 roku. W końcu XIV w. należała do Zygfryda von Kottwitz. Od początku XV w. stanowiła własność rodziny Promnitz. Następnie przeszła w drugiej połowie XVII w. ręce hrabiów von Landskron. Ostatni z ich rodu, Jan Rudolf von Landskron, w latach 1679 – 1689 wzniósł tutejszy pałac. Kolejnymi właścicielami majątku byli von Globenowie. Potwierdza to dokument z 1713 roku, w którym zapisano, że hrabia von Globen z Lasocina kupił od Gottloba von Unruh część Borowa. Dokonali oni pierwszej przebudowy pałacu. Wówczas powstał zapewne barokowy portal mieszczący herb ówcześnie władających majątkiem. Następnym właścicielem w 1763 roku został Lewin August von Dingelstedt, który umarł nie pozostawiwszy potomka, a posiadłość odziedziczył jego siostrzeniec pułkownik von Lehnsten-Dingelstedt. W połowie XIX w. wzniesiono neogotycką wieżyczkę z zegarem. Kolejnym właścicielem od 1870 r. był Franciszek Ebhardt. W roku 1910 właścicielem został Maksymilian von Prittwitz-Gaffron. Jego syn Jan Henning opuścił Lasocin w 1944 roku. Oni to dokonali kolejnej przebudowy pałacu m.in. likwidując wieżyczkę, zamiast której nad wejściem umieścili wstawkę z zegarem. Po II wojnie światowej w folwarku znajdował się PGR, a po jego likwidacji w końcu XX w. obiekt przeszedł w ręce prywatne i jest remontowany.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Poniżej znajduje się tabela ukazująca ilość mieszkańców miejscowości na przestrzeni lat[5]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 260 |
| 2002 | 208 |
| 2009 | 194 |
| 2011 | 300 |
| 2021 | 260 |
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- zespół pałacowy, XVIII wieku-XIX wieku, 1904:
- park
- pałac z XVII w. – wybudowany przez Jana Rudolfa von Landskron jako barokowa siedziba szlachecka. Obecnie własność prywatna
Pałac, stan z 2001 roku
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 640 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wieś Lasocin (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 44. [dostęp 2013-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- Siedziba gminy: Kożuchów
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące |
