Przejdź do zawartości

Laura-Mary Carter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laura-Mary Carter
Ilustracja
Laura-Mary Carter na festiwalu Rocken am Brocken(inne języki) 2014
Data urodzenia

4 stycznia 1987

Instrumenty

gitara

Gatunki

rock alternatywny, indie rock[1], garage rock revival, dance-punk revival, rock gotycki[2], dream pop, folk rock[3]

Zawód

muzyczka, tekściarka

Wydawnictwo

V2, Jazz Life, PNKSLM

Współpracownicy
Steven Ansell, Natalie Chahal, Holly Macve(inne języki)
Zespoły
Lady Muck (?), Blood Red Shoes (od 2004), Shit Girlfriend (2017, 2019)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Laura-Mary Carter (ur. 4 stycznia 1987) – brytyjska wokalistka, gitarzystka i autorka tekstów piosenek, od 2004 roku członkini zespołu rockowego Blood Red Shoes.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Laura-Mary Carter (2007)
Laura-Mary Carter wraz ze Stevenem Ansellem w zespole Blood Red Shoes na festiwalu Deichbrand(inne języki) 2015
Laura-Mary Carter w zespole Blood Red Shoes podczas festiwalu Rocken am Brocken(inne języki) 2022

Pochodzi z rodziny o irlandzkich korzeniach. Była jedną z trójki rodzeństwa, która urodziła się już na terenie Wielkiej Brytanii[4] 4 stycznia 1987 roku[5][6][7][8] (bądź 18 września tego samego roku[9]). Dorastała w Londynie[10][11][12] i chodziła do szkoły artystycznej, studiując ilustrację[13].

Będąc nastolatką pożyczała gitary od przyjaciół, aby nauczyć się grać i rozwijać swoje brzmienie[11], a pierwszy własny instrument, Fender American Standard Telecaster, kupiła w Nowym Jorku po podpisaniu kontraktu w 2007 roku[14].

Po rozpadzie zespołu Lady Muck, pod koniec 2004 roku spotkał ją perkusista Steven Ansell[1], z którym w Brighton utworzyła zespół rocka alternatywnego Blood Red Shoes[2]. Muzyka poznała około 2002–2003 roku w squacie w Londynie w dzielnicy Brixton, gdzie grał w swoim ówczesnym zespole Cat on Form. W ciągu dwóch lat stali się przyjaciółmi[12]. W 2008 roku wydali swój pierwszy studyjny album studyjny, Box of Secrets(inne języki), wyprodukowany przez Mike'a Crosseya(inne języki). W kolejnych latach opublikowali: w 2010 roku Fire like This(inne języki), w 2012 roku In Time to Voices(inne języki) i w 2014 roku Blood Red Shoes(inne języki)[1]. W 2014 roku z zespołem założyła wytwórnię muzyczną Jazz Life[15].

Po przerwie od działalności w zespole Blood Red Shoes przeprowadziła się do Los Angeles[4]. Pojechała tam na początku 2015 roku, o czym wspominała w wywiadzie: „Na początku 2015 roku nie mieliśmy już zarezerwowanych koncertów, a ja zmagałam się z pewnymi problemami osobistymi, więc pojechałam do Los Angeles, żeby przeżyć przygodę, podczas której odkryłam, że mam inny głos i wszystkie te piosenki po prostu wychodziły bardzo łatwo”[13].

W 2017 roku wspólnie z przyjaciółką Natalie Chahal z zespołu Natalie Bang Bang zainicjowały w Los Angeles projekt pod nazwą Shit Girlfriend. Na początku tego samego roku duet wydał utwór „Mummy's Boy”, a w maju „I Don't Wanna Die”. Obydwie piosenki stały się częścią podwójnego singla „Mummy's Boy / I Don't Wanna Die”, wydanego 19 maja nakładem PNKSLM Recordings[16][17]. Wróciły wspólnie w 2019 roku, wydając singiel „Dress Like Cher” na 7-calowym winylu w ramach Record Store Day(inne języki) 13 kwietnia 2019 roku[18].

W czasie lockdownu spowodowanego pandemią COVID-19, wspólnie z Carré Callaway rozpoczęła transmisję swojego podcastu Never Meet Your Idols, który był publikowany w dwóch sezonach w latach 2020–2021. Każdy odcinek zawierał wywiady z muzykami i artystami, którym słuchacze mogli zadawać pytania[19][20].

W wywiadzie dla MusicRadar(inne języki) z 2021 roku jako inspirację podsiała zespół Pixies oraz Elliota Smitha, Nirvanę, Hole i Babes In Toyland[15]. Ponadto w wywiadzie z 2019 roku powiedziała, że podobnie jak Ansell uwielbiała Sonic Youth, Blonde Redhead i PJ Harvey[12].

W 2021 roku zadebiutowała solowo, zakładając zespół złożony z perkusisty Seba Rochforda(inne języki), basisty Jacka Flanagana i gitarzysty Patricka Waldena[4]. W połowie października 2021 roku zapowiedziała swój solowy minialbum Town Called Nothing, publikując jednocześnie tytułową piosenkę, która została nagrana w ciągu jednego dnia w londyńskim RAK Studios(inne języki)[21]. Drugi utwór, „Ceremony”, został wydany 9 listopada, a towarzyszyła mu transmisja na żywo nagrana przez Lewisa Knaggsa. Carter o tym utworze mówiła: „Ta piosenka opowiada o mojej karierze. O byciu dłużnikiem kogoś i próbie uwolnienia się. O poczuciu braku wyboru i konieczności tworzenia muzyki, ponieważ taka właśnie jestem, ale czasami wiąże się to z ceną lub ogromnymi poświęceniami. O pogodzeniu się z wyborami i decyzjami, które podejmowałam przez lata, i pójściu naprzód”[22][23]. Ostatnią zapowiedzią minialbumu był utwór „Blue's Not My Colour”, wydany pod koniec listopada tego samego roku[24].

Minialbum Town Called Nothing miał swoją premierę 3 grudnia 2021 roku. EP-ka ta miała bardziej kontemplacyjne brzmienie niż to co prezentowała dotychczas w Blood Red Shoes. Wszystkie znajdujące się tam utwory skomponowała na gitarze akustycznej pomiędzy trasami koncertowymi w różnych studiach w Wielkiej Brytanii i Los Angeles[25], o czym mówiła: „Pomysł pisania na gitarze akustycznej był dla mnie czymś nowym, zawsze pisałam piosenki dla mojego zespołu, który ma bardzo ciężki charakter. Zrozumiałam, że pisanie w ten intymny sposób eksponuje mój głos i zmienia sposób pisania i śpiewania tekstów”[26]. Sam minialbum opisywała następująco: „To tak naprawdę o pustce i porzuceniu, i o strachu przed pozostawieniem, by popadło w ruinę, tak jak te stare miasta”[27].

W 2022 roku Laura-Mary Carter mieszkała na powrót w Londynie[28]. Po wydaniu solowej EP-ki, w 2022 roku wydała w duecie Blood Red Shoes kolejny album studyjny, Ghosts on Tape(inne języki)[1].

15 grudnia 2023 roku udostępniła specjalną wersję utworu Elvisa Presleya „Blue Moon” z udziałem przyjaciółki i współpracowniczki Holly Macve(inne języki). O tej piosence powiedziały: „Obie jesteśmy wielkimi fanami Elvisa i wychowaliśmy się przy nim, co miało na nas wpływ zarówno pod względem wizualnym, jak i dźwiękowym”. Minialbum Time Is Forever, na którym znalazł się utwór „Blue Moon”, został wydany 2 lutego 2024 roku[29].

17 czerwca 2025 roku premierę miał jej nowy singel „Elvis Widow” wraz z teledyskiem do niego. Utwór ten zapowiedział jej debiutancki solowy album studyjny. W tym samym dniu zapowiedziano także trasę koncertową po Wielkiej Brytanii[30][31].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Blood Red Shoes

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz więcej w artykule Blood Red Shoes, w sekcji Dyskografia.

Shit Girlfriend

[edytuj | edytuj kod]
  • „Mummy's Boy / I Don't Wanna Die” (2017), PNKSLM Recordings
  • „Dress Like Cher” (2019), PNKSLM Recordings

Laura-Mary Carter

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Szczegóły Najwyższa pozycja na liście
UK
Phys. 		UK
Indie
2021 Town Called Nothing 97 43
[3] [32]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d AllMusic: Blood Red Shoes. www.allmusic.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  2. ↑ a b Rate Your Music: Blood Red Shoes. rateyourmusic.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  3. ↑ a b Discogs, Laura-Mary Carter – Town Called Nothing [online], www.discogs.com [dostęp 2025-05-30] (ang.).
  4. ↑ a b c Spotlight: Laura-Mary Carter. [w:] Music Musings & Such [on-line]. www.musicmusingsandsuch.com, 2022-01-09. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  5. ↑ Companies House, Laura-Mary CARTER personal appointments [online], find-and-update.company-information.service.gov.uk [dostęp 2025-05-31] (ang.).
  6. ↑ Blood Red Shoes, Everybody go wish… [online], www.facebook.com, 4 stycznia 2025 [dostęp 2025-05-31] (ang.).
  7. ↑ Blood Red Shoes, Every please wish a Happy Birthday [online], www.facebook.com, 4 stycznia 2024 [dostęp 2025-06-01] (ang.).
  8. ↑ Blood Red Shoes, Happy Birthday to the youngest member of the band… [online], www.facebook.com, 4 stycznia 2023 [dostęp 2025-06-01] (ang.).
  9. ↑ Rate Your Music: Laura-Mary Carter. rateyourmusic.com. [dostęp 2025-05-30]. (ang.).
  10. ↑ Filippo Bonnier: Blood Red Shoes' Laura-Mary Carter announces new EP 'A Town Called Nothing'. [w:] Hotpress [on-line]. www.hotpress.com, 2021-10-20. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  11. ↑ a b PRS For Music: Laura-Mary Carter: Women Make Music. prsfoundation.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  12. ↑ a b c Ella Stormark: TGF Spotlight: Blood Red Shoes’ Laura-Mary Carter. [w:] The Great Frog [on-line]. www.thegreatfroglondon.com, 2019-01-20. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  13. ↑ a b Sean Adams: Blood Red Shoes' Laura-Mary Carter discusses her new "solo" project. [w:] Drowned in Sound [on-line]. drownedinsound.com, 2016-09-30. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  14. ↑ Jonathan Horsley: Rig tour: Blood Red Shoes. [w:] Music Radar [on-line]. www.musicradar.com, 2019-04-24. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  15. ↑ a b Sam Drower: Blood Red Shoes’ Laura-Mary Carter: 10 albums that changed my life – “Pixies are one of our biggest influences. That's why Steve and I both sing“. [w:] Music Radar [on-line]. www.musicradar.com, 2021-06-25. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  16. ↑ Robbie Santino: It sounds like London duo Shit Girlfriend are having a brilliant time not giving a fuck. [w:] Loud And Quiet [on-line]. www.loudandquiet.com, 2017-05-17. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  17. ↑ Bandcamp: Mummy's Boy/I Don't Wanna Die. shitgirlfriend.bandcamp.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  18. ↑ Bandcamp: Dress Like Cher 7". shitgirlfriend.bandcamp.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  19. ↑ Chelsea Henderson: Blood Red Shoes announce upcoming album, Ghosts on Tape. [w:] Hotpress [on-line]. www.hotpress.com, 2021-10-28. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  20. ↑ Apple Inc.: Never Meet Your Idols. podcasts.apple.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  21. ↑ Stephen Ackroyd: Laura-Mary Carter has announced her debut solo mini-album, ‘Town Called Nothing’. [w:] Dork [on-line]. readdork.com, 2021-10-14. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  22. ↑ Stephen Ackroyd: Laura-Mary Carter has dropped ‘Ceremony’, a new teaser from her upcoming debut solo album. [w:] Dork [on-line]. readdork.com, 2021-10-09. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  23. ↑ Laura-Mary Carter - Ceremony (Live Session at Handel & Hendrix Museum, London). Laura-Mary Carter 2021-11-09. [dostęp 2025-05-31].
  24. ↑ Cerys Kenneally: Laura-Mary Carter releases "Blue's Not My Colour" as final preview of debut solo mini-album. [w:] The Line of Best Fit [on-line]. www.thelineofbestfit.com, 2021-11-30. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  25. ↑ Bandcamp: Town Called Nothing. laura-marycarter.bandcamp.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  26. ↑ One Beat: Laura-Mary Carter. onebeatpr.com. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  27. ↑ Cerys Kenneally: Blood Red Shoes' Laura-Mary Carter announces debut solo mini-album Town Called Nothing. [w:] The Line of Best Fit [on-line]. www.thelineofbestfit.com, 2021-10-13. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  28. ↑ Peter Wellman: ASBO Meets: Laura-Mary Carter from BLOOD RED SHOES. [w:] ASBO [on-line]. www.asbomagazine.com, 2022-02-21. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  29. ↑ Tyler Damara Kelly: Holly Macve and Laura-Mary Carter share cover of "Blue Moon" by Elvis. [w:] The Line of Best Fit [on-line]. www.thelineofbestfit.com, 2023-12-19. [dostęp 2025-05-31]. (ang.).
  30. ↑ Laura-Mary Carter, I’ve been waiting to share this one with you... [online], www.facebook.com, 17 czerwca 2025 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  31. ↑ Elvis Widow - Official Video. Laura-Mary Carter 2025-06-17. [dostęp 2025-06-20].
  32. ↑ The Official UK Charts Company, Laura-Mary Carter [online], www.officialcharts.com, 31 marca 2022 [dostęp 2025-05-30] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laura-Mary_Carter&oldid=77154746”