Leanne Baker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leanne Baker
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1981
Hamilton

Wzrost

173 cm

Gra

leworęczna, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

2008

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

260 (26 lutego 2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 18 ITF

Najwyżej w rankingu

108 (17 stycznia 2005)

Australian Open

1R (2005)

Wimbledon

1R (2004)

Leanne Baker (ur. 8 stycznia 1981 w Hamilton) – nowozelandzka tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową tenisistka rozpoczęła w lutym 1996 roku, jako reprezentantka swojego kraju w grze podwójnej, w rozgrywkach Fed Cup, gdzie w parze z Tracey King wygrała wszystkie swoje mecze. W czerwcu tego samego roku wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju rangi ITF w Hilton Head i pomimo przegranej w decydującym o awansie meczu, zagrała w turnieju głównym jako tzw. szczęśliwy przegrany. W fazie głównej turnieju dotarła do ćwierćfinału. Pierwszy singlowy turniej wygrała w 1999 roku w meksykańskim Coatzacoalcos a deblowy w tym samym roku w Felixstowe. W sumie w czasie kariery wygrała siedem turniejów w grze pojedynczej i osiemnaście w grze podwójnej rangi ITF.

W styczniu 1999 roku wystąpiła po raz pierwszy w zawodach cyklu WTA Tour, w nowozelandzkim Auckland. Zagrała tam w deblu, w parze z rodaczką Rewą Hudson, ale przegrała w pierwszym meczu, natomiast w singlu, w którym zagrała dzięki dzikiej karcie, dotarła do drugiej rundy, po wygranej z Holenderką Miriam Oremans. W 2004 roku, partnerując Australijce Nicole Sewell, wygrała kwalifikacje gry podwójnej do wielkoszlemowego Wimbledonu, pokonując po drodze pary: Peng Shuai i Xie Yanze oraz Barbara Schwartz i Jasmin Wöhr. W turnieju głównym odpadła po pierwszej rundzie, przegrywając z parą Alicia Molik i Magüi Serna. Jeszcze tego samego roku, w parze z Kim Kilsdonk osiągnęła półfinał turnieju w Luksemburgu, wygrywając z takimi parami jak: Jekatierina Byczkowa i Emma Laine oraz Maret Ani i Meilen Tu. W styczniu 2005 roku osiągnęła swój największy sukces w rozgrywkach cyklu WTA, docierając do finału turnieju deblowego w Auckland. Jej partnerką w tych zawodach była Włoszka, Francesca Lubiani, wspólnie z którą pokonały pary: Jill Craybas i Corina Morariu, Teryn Ashley i Laura Granville oraz Janette Husárová i Lina Krasnorucka. W finale przegrały z parą Shinobu Asagoe i Katarina Srebotnik. Potem jeszcze, z tą samą partnerką, zagrała w Australian Open, ale odpadła po pierwszej rundzie.

Tenisistka reprezentowała także (nieprzerwanie w latach 1996–2008) swój kraj w rozgrywkach Fed Cup i to zarówno w grze pojedynczej jak i podwójnej.

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 02/05/1999 Coatzacoalcos ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Candice Jairala 3:6, 6:3, 7:5
2. 11/07/1999 Felixstowe ITF 10 000 trawiasta Irlandia Karen Nugent 6:4, 6:4
3. 06/02/2005 Wellington ITF 10 000 twarda Australia Mirielle Dittmann 2:6, 6:1, 6:1
4. 21/08/2005 Jesi ITF 10 000 twarda Niemcy Vanessa Pinto 6:2, 7:6
5. 05/02/2006 Taupo ITF 10 000 twarda Japonia Natsumi Hamamura 6:1, 6:2
6. 12/02/2006 Wellington ITF 10 000 twarda Czechy Kateřina Kramperová 6:4, 1:6, 6:0
7. 20/04/2008 Mazatlán ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Anna Lubinsky 7:6, 6:7, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1998 Australian Open Twarda Nowa Zelandia Rewa Hudson Australia Evie Dominikovic
Australia Alicia Molik
3:6, 6:3, 2:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]