Lebioda (wieś)

Lebioda

Лебяда
Лебеда

Cerkiew prawosławna św. Mikołaja w Lebiodzie
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	lidzki
Sielsowiet	Możejków
Populacja (2009) • liczba ludności	19
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Lebioda
Położenie na mapie Białorusi Lebioda
Położenie na mapie Polski w 1939 Lebioda
53°43′44″N 25°01′06″E

Lebioda (biał. Лебяда, Lebiada; ros. Лебеда, Lebieda; hist. Lebioda Wielka) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Możejków, nad Lebiodą.

Historia

W XIX i w początkach XX w. folwark należący do książąt Ogińskich, położony w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim. Była wówczas siedzibą gminy Lebioda. Znajdowała się tu cerkiew prawosławna.

W dwudziestoleciu międzywojennym Lebioda Wielka leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie szczuczyńskim (od 29 maja 1929, wcześniej w powiecie lidzkim), w gminie Lebioda. W 1921 miejscowość liczyła 25 mieszkańców, zamieszkałych w 5 budynkach, wyłącznie Polaków. 18 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 7 rzymskokatolickiego.

W latach 20. XX w. utraciła status siedziby gminy na rzecz Hordziejowców. Nazwa gminy nie uległa jednak zmianie.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

• 
  Dwór w Lebiodzie
• 
  Folwark w 1916
• 
  Folwark w 1916

Bibliografia

• Lebioda (2) Wielka, pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 111 .
• Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-01-17]. (pol.).