Leccinum
 Koźlarz czerwony | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
koźlarz |
| Nazwa systematyczna | |
| Leccinum Gray Nat. Arr. Brit. Pl. 1: 646 (Londyn, 1821) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray | |
Leccinum Gray (koźlarz) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyby kapeluszowe o dużych lub średnich owocnikach. Kapelusz w kolorach od pomarańczowego do brązowego, trzon stosunkowo długi, włóknisty i pokryty odstającymi łuseczkami. Miąższ biały, po uszkodzeniu często zmieniający barwę. Wysyp zarodników ciemnooliwkowy. Są to grzyby naziemne żyjące w mykoryzie z różnymi gatunkami drzew. Ludowa nazwa – kozak lub koźlak[2][3].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten utworzył Samuel Frederick Gray w 1821 r.[1] Synonimy: Krombholzia P. Karst., Krombholziella Maire, Trachypus Bataille[4].
Polską nazwę podał Franciszek Błoński w 1888 r.[5] W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także pod nazwami: huba, grzyb, kozak, koźlak, kożlarek[6].
Część gatunków które kiedyś należała do tego rodzaju została przeniesiona do nowego – Leccinellum.
- Leccinum albostipitatum den Bakker & Noordel. 2005 – koźlarz białotrzonowy[7]
- Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray 1821 – koźlarz czerwony, koźlarz dębowy[8]
- Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès 1991 – koźlarz niebieskostopy
- Leccinum duriusculum (Schulzer ex Kalchbr.) Singer 1947 – koźlarz topolowy
- Leccinum holopus (Rostk.) Watling 1960[9] – koźlarz torfowiskowy
- Leccinum leucopodium (Pers.) Dörfelt & G. Berg 1990 – koźlarz białostopy[10]
- Leccinum melaneum (Smotl.) Pilát & Dermek 1974 – koźlarz czarny[10], koźlarz czarnobrązowy[6]
- Leccinum piceinum Pilát & Dermek – koźlarz świerkowy[7]
- Leccinum scabrum (Bull.) Gray 1821 – koźlarz babka
- Leccinum schistophilum Bon 1981 – koźlarz zielonawy
- Leccinum variicolor Watling 1969 – koźlarz różnobarwny
- Leccinum versipelle (Fr. & Hök) Snell 1944 – koźlarz pomarańczowożółty
- Leccinum vulpinum Watling 1961 – koźlarz sosnowy
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[11]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody, rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym[7][10] i innych[12].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 283, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 84, ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ Species Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-04-15].
- ↑ F. Błoński, Spis roślin skrytokwiatowych zebranych w r. 1887 w Puszczy Białowieskiej. Lists of cryptogamic plants collected in 1887 in Puszcza Białowieska Primeval Forests, „Pamiętn. Fizjogr.”, 8, s. 75–96.
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 389–391, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
- ↑ Według W. Wojewody koźlarz dębowy to odrębny gatunek, według Indeks Fungorum to synonim koźlarza czerwonego.
- ↑ Leccinum (koźlarz) [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-10].
- ↑ a b c Rekomendacja nr 3/2024 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20].
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-10] (pol.).