Leccinum
 Koźlarz czerwony | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
koźlarz |
| Nazwa systematyczna | |
| Leccinum Gray Nat. Arr. Brit. Pl. 1: 646 (Londyn, 1821) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray | |
Leccinum Gray (koźlarz) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten utworzył Samuel Frederick Gray w 1821 r.[1] Synonimy: Krombholzia P. Karst., Krombholziella Maire, Trachypus Bataille[2].
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1888 r.[3] W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także pod nazwami: huba, grzyb, kozak, koźlak, kożlarek[4].
Część gatunków które kiedyś należała do tego rodzaju została przeniesiona do nowego – Leccinellum.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyby kapeluszowe o dużych lub średnich owocnikach. Kapelusz w kolorach od pomarańczowego do brązowego, trzon stosunkowo długi, włóknisty i pokryty odstającymi łuseczkami. Miąższ biały, po uszkodzeniu często zmieniający barwę. Wysyp zarodników ciemnooliwkowy. Są to grzyby naziemne żyjące w mykoryzie z różnymi gatunkami drzew. Ludowa nazwa – kozak lub koźlak[5][6].
Niektóre gatunki[edytuj | edytuj kod]
- Leccinum aberrans Sm. & Thiers 1971
- Leccinum aeneum Halling 1977
- Leccinum alaskanum V.L. Wells & Kempton 1975
- Leccinum alboroseolum (J. Blum) Lannoy & Estadès 1994
- Leccinum albostipitatum den Bakker & Noordel. 2005 – koźlarz białotrzonowy
- Leccinum ambiguum A.H. Sm. & Thiers 1971
- Leccinum andinum Halling 1989
- Leccinum angustisporum A.H. Sm. Thiers & Watling 1967
- Leccinum arbuticola Thiers 1975
- Leccinum arctoi Vassilkov 1978
- Leccinum arctostaphyli V.L. Wells & Kempton 1967
- Leccinum arenicola Redhead & Watling 1979
- Leccinum areolatum A.H. Sm. & Thiers 1971
- Leccinum armeniacum Thiers 1971
- Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray 1821 – koźlarz czerwony
- Leccinum aurantiellum E.A. Dick & Snell 1969
- Leccinum barrowsii A.H. Sm. Thiers & Watling 1966
- Leccinum blumii Contu 1990
- Leccinum boreale A.H. Sm. Thiers & Watling 1966
- Leccinum broughii A.H. Sm. & Thiers 1971
- Leccinum brunneobadium (J. Blum) Lannoy & Estadès 1994
- Leccinum brunneo-olivaceum Snell E.A. Dick & Hesler 1951
- Leccinum brunneum Thiers 1971
- Leccinum californicum Thiers 1971
- Leccinum callitrichum Redeuilh 1995
- Leccinum cartagoense (Wolfe & Bougher) Halling & G.M. Muell. 1999
- Leccinum cerinum M. Korhonen 1995
- Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès 1991 – koźlarz niebieskostopy
- Leccinum duriusculum (Schulzer ex Kalchbr.) Singer 1947 – koźlarz topolowy
- Leccinum holopus (Rostk.) Watling 1960
- Leccinum melaneum (Smotl.) Pilát & Dermek 1974 – koźlarz czarnobrązowy
- Leccinum onychinum Watling 1994
- Leccinum piceinum Pilát & Dermek – koźlarz świerkowy
- Leccinum scabrum (Bull.) Gray 1821 – koźlarz babka
- Leccinum schistophilum Bon 1981 – koźlarz zielonawy
- Leccinum tessellatum (Rostk.) Rauschert 1987
- Leccinum variicolor Watling 1969 – koźlarz różnobarwny
- Leccinum versipelle (Fr. & Hök) Snell 1944 – koźlarz pomarańczowożółty
- Leccinum vulpinum Watling 1961 – koźlarz sosnowy
Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Obejmuje on wszystkie gatunki występujące w Polsce i niektóre inne. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie[7]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody oraz rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Species Fungorum (gatunki) [dostęp 2013-04-15].
- ↑ F. Błoński, Spis roślin skrytokwiatowych zebranych w r. 1887 w Puszczy Białowieskiej. Lists of cryptogamic plants collected in 1887 in Puszcza Białowieska Primeval Forests, „Pamiętn. Fizjogr.”, 8, s. 75–96.
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [dostęp 2013-10-20].
- ↑ Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [dostęp 2021-07-19].