Lech Łasko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Lech Łasko
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1956
Świdnik

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 piłka siatkowa

Lech Łasko (ur. 2 czerwca 1956 r. w Świdniku) – trener, jeden z czołowych siatkarzy polskich (1975–1984), czterokrotny wicemistrz Europy, złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976). 261-krotny reprezentant Polski (1975–1984).

Był zawodnikiem Startu Lublin, Avii Świdnik i Gwardii Wrocław z którą zdobył: 3 tytuły mistrza Polski (19801982), 2 wicemistrza (1983, 1984) i brązowy medal MP (1979). Z Avią zdobył brązowy medal (1976). Był również z Gwardią zdobywcą Pucharu PZPS (1981) i finalistą Pucharu Europy Mistrzów Krajowych 1980/81, gdzie Polacy zajęli 3. miejsce.

Karierę międzynarodową z reprezentacją rozpoczął od brązowego medalu mistrzostw Europy juniorów w niemieckim Osnabrück w 1975 roku. Był w kadrze olimpijskiej w Montrealu w 1976 roku, ale grał sporadycznie.

Był jednym z najlepszych atakujących i blokujących zawodników. Najlepszy siatkarz Polski w klasyfikacji „PS” (1982). Był 4-krotnym srebrnym medalistą mistrzostw Europy: w Belgradzie (1975), Paryżu (1979), Sofii (1981) i Berlinie (1983).

Po zakończeniu kariery sportowej w kraju wyjechał do Włoch, gdzie grał w Dipo Vimercate.

Odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Mieszka we Włoszech.

Jego syn Michał był reprezentantem Włoch w siatkówce.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]