Leiothrix
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Leiothrix[1] | |
| Swainson, 1832[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – pekińczyk srebrnouchy (L. argentauris) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne |
| Rząd | wróblowe |
| Podrząd | śpiewające |
| Rodzina | pekińczyki |
| Rodzaj | Leiothrix |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Parus furcatus Temminck, 1824 (= Sylvia lutea Scopoli, 1786) | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
| |
Leiothrix – rodzaj ptaka z rodziny pekińczyków (Leiothrichidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 14–17 cm; masa ciała 18–29 g[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Leiothrix: gr. λειος leios „gładki, błyszczący”; θριξ thrix, τριχος trikhos „włos”[7].
- Mesia: autor opisu taksonu nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej. Prawdopodobnie Hodgson oparł się na nepalskiej nazwie dla pekińczyka żółtego, gdyż w 1841 roku włączył Mesia do listy rodzajów nazwanych na podstawie nepalskich nazw[8]. Gatunek typowy: Mesia argentauris Hodgson, 1837.
- Philacalyx: gr. φιλος philos „miłośnik”; καλυξ kalux, καλυκος kalukos „kielich kwiatowy, pączek, pąk”[9]. Nowa, klasyczna nazwa dla Mesia.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Leiothrix argentauris – pekińczyk srebrnouchy
- Leiothrix lutea – pekińczyk czerwonodzioby
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leiothrix, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ W. Swainson: Appendix, No. I.: Characters of Genera and Sub-genera hitherto undefined. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America : containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. Londyn: John Murray, 1831, s. 233, 492. (ang.)
- ↑ B.H. Hodgson. Indication of some new forms belonging to the Parianae. „India Review”. 2, s. 34, 88, 1837 (ang.).
- ↑ B.H. Hodgson. Classical terminology of Natural History. „Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 10 (1), s. 29, 1841 (ang.).
- ↑ F. Gill & D. Donsker: Laughingthrushes (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-11-20].
- ↑ N. Collar & C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 269–270. ISBN 84-96553-42-6. (ang.)
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Leiothrix.
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Mesia.
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Philacalyx.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Leiothrichidae Swainson, 1831 - pekińczyki - Babblers, laughing-thrushes and allies (wersja: 2018-11-05). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-11-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-11-20]. (ang.)
