Lekcjonarz 21

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lekcjonarz 21
Data powstania

XIV wiek

Rodzaj

lekcjonarz

Numer

21

Zawartość

Ewangelistarion

Język

grecki

Rozmiary

24 × 19,5 cm

Miejsce przechowywania

Bodleian Library

Lekcjonarz 21 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum 21 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z XIV wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].

Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 59 pergaminowych kartach (24 cm na 19,5 cm). Większa część kart kodeksu zaginęła[1]. Stosuje noty muzyczne (neumy), by ułatwić podczas czytań liturgicznych[2]. Lekcje pochodzą z Mateusza i Łukasza[3][2].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 28 linijek w kolumnie[1][2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Paleograficznie rękopis jest datowany przez INTF na wiek XIV[1]. W 1633 roku nabył go William Laud. Rękopis badał w niektórych partiach John Mill (jako Seld. 4) oraz Johann Jakob Griesbach[2].

Obecnie przechowywany jest w Bodleian Library (Arch. Selden. B. 56) w Oksfordzie[1].

Rękopis jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
  2. a b c d C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 389.
  3. F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 329.
  4. The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXIX.