Lekcjonarz 69

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lekcjonarz 69
Data powstania

XII wiek

Rodzaj

lekcjonarz

Numer

69

Zawartość

Ewangelistarion

Język

grecki

Rozmiary

30,7 × 23,3 cm

Typ tekstu

bizantyński

Miejsce przechowywania

Bibliothèque nationale

Lekcjonarz 69 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum 69 – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].

Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 257 pergaminowych kartach (30,7 cm na 23,3 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Zawiera noty muzyczne (neumy)[2][3].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 25 linijek w kolumnie. Pisany jest minuskułą[1].

Tekst Pericope adulterae zamieszczony został w skróconej formie (Jan 8,3-11)[3]. Z punktu widzenia krytyki tekstu reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Tekst jest standardowy, jednak z pewną liczbą błędów poprawionych przez późniejszego korektora[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Paleograficznie datowany jest na wiek XII[1]. Rękopis badał Scholz[3], który go dodał do listy rękopisów Nowego Testamentu[2]. Badał go również i sporządził krótki jego opis Paul Martin[4].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 256[1].

Jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[5]. NA27 nie cytuje go.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 222. ISBN 3-11-011986-2
  2. a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 332.
  3. a b c d C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 393.
  4. Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 150.
  5. The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXVIII.